ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)
     [๕]   |๕.๓๙๕| ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต        โลกเชฏฺฐสฺส ตาทิโน
                            นิพฺพุเต โลกนาถสฺมึ       ปูชํ กุพฺพนฺติ สตฺถุโน ฯ
             |๕.๓๙๖| อุทคฺคจิตฺตา ชนตา          อาโมทิตปฺปโมทิตา
                            เตสุ สํเวคชาเตสุ             ปีติ เม อุปปชฺชถ ๑- ฯ
             |๕.๓๙๗| ญาติมิตฺเต สมาเนตฺวา     อิทํ วจนมพฺรวึ
                            ปรินิพฺพุโต มหาวีโร       หนฺท ปูชํ กโรม เส ฯ
             |๕.๓๙๘| สาธูติ เต ปฏิสฺสุตฺวา        ภิยฺโย หาสํ ชนึสุ เม
                            พุทฺธสฺมึ โลกนาถสฺมึ      กาหาม ปุญฺญสญฺจยํ ฯ
             |๕.๓๙๙| อคฺฆิยํ สุกตํ กตฺวา          สตหตฺถํ สมุคฺคตํ
                            ทิยฑฺฒํ หตฺถสตํปิ          วิมานํ นภมุคฺคตํ ฯ
             |๕.๔๐๐| กตฺวาน อคฺฆิยํ ตตฺถ        กุสลปนฺตีหิ จิตฺติตํ
                            สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา       เจติยํ ปูชยุตฺตมํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อุทปชฺชถ ฯ
             |๕.๔๐๑| อคฺคิกฺขนฺโธว ชลติ          สาลราชาว ผุลฺลิโต ๑-
                            อินฺทลฏฺฐีว อากาเส       โอภาสติ ๒- จตุทฺทิสา ฯ
             |๕.๔๐๒| ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา     กตฺวาน กุสลํ พหุํ
                            ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวาน        ติทสํ อุปปชฺชหํ ฯ
             |๕.๔๐๓| สหสฺสยุตฺตํ หยวาหึ         ทิพฺพยานํ อธิฏฺฐิโต
                            อุพฺพิทฺธํ ภวนํ มยฺหํ        สตฺตภุมฺมํ สมุคฺคตํ ฯ
             |๕.๔๐๔| กูฏาคารสหสฺสานิ           สพฺพโสณฺณมยา อหุ ๓-
                            ชลนฺติ สกเตเชน             ทิสา สพฺพา ปภาสยุํ ๔- ฯ
             |๕.๔๐๕| สนฺติ อญฺเญปิ นิยฺยุหา     โลหิตงฺกมยา ๕- ตทา
                            เตปิ โชตนฺติ อาภาย        สมนฺตา จตุโร ทิสา ฯ
             |๕.๔๐๖| ปุญฺญกมฺมาภินิพฺพตฺตา   กูฏาคารา สุนิมฺมิตา
                            มณิมยาปิ โชตนฺติ          ทิโสทิสํ ๖- สมนฺตโต ฯ
             |๕.๔๐๗| เตสํ อุชฺโชตมานานํ         โอภาโส วิปุโล อหุ
                            สพฺเพ เทเว อภิโภมิ        ปุญฺญกมฺมสฺสิทํ ผลํ ฯ
             |๕.๔๐๘| สฏฺฐิกปฺปสหสฺสมฺหิ         อุพฺพิทฺโธ นาม ขตฺติโย
                            จาตุรนฺโต วิชิตาวี           ปฐวึ อาวสึ อหํ
             |๕.๔๐๙| ตเถว ภทฺทเก กปฺเป         ตึสกฺขตฺตุํ อโหสหํ ฯ
                            สกกมฺมาภิรทฺโธมฺหิ        จกฺกวตฺติ มหพฺพโล ฯ
             |๕.๔๑๐| สตฺตรตนสมฺปนฺโน          จตุทีปมฺหิ อิสฺสโร
                            ตตฺถาปิ ภวนํ มยฺหํ         อินฺทลฏฺฐีว อุคฺคตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อคฺคิกฺขนฺโธว ชลิโต กึสุโกอิว ผุลฺลิโต ฯ ยุ... ชลิโต... ฯ  ม. โอภาเสติ ฯ
@ ม. อหํ ฯ ยุ. สพฺเพ โสวณฺณมยา อหํ ฯ  ม. ยุ. ปภาสยํ ฯ
@ ม. นิยฺยูหา โลหิตงฺคมยา ฯ  ม. ยุ. ทิสา ทส ฯ
             |๕.๔๑๑| อายามโต จตุพฺพีสา        วิตฺถาเรน จ ทฺวาทสา
                            รมฺมกํ ๑- นาม นครํ        ทฬฺหปาการโตรณํ ฯ
             |๕.๔๑๒| อายามโต ปญฺจสตํ          วิตฺถาเรน ตทฑฺฒกํ
                            อากิณฺณํ ชนกาเยหิ         ติทสานํ ปุรํ วิย ฯ
             |๕.๔๑๓| ยถา สูจิฆเร สูจิ               ปกฺขิตฺตา ปณฺณวีสติ
                            อญฺญมญฺญํ ปฆฏฺเฏนฺติ  อากิณฺณา โหติ สตตา ๒- ฯ
             |๕.๔๑๔| เอวมฺปิ นครํ มยฺหํ            หตฺถสฺสรถสงฺกุลํ ๓-
                            มนุสฺเสหิ ตทากิณฺณํ        รมฺมกํ ๑- นครุตฺตมํ ฯ
             |๕.๔๑๕| ตตฺถ ภุตฺวา ปิวิตฺวา จ       ปุน เทวตฺตตํ คโต
                            ภเว ปจฺฉิมเก มยฺหํ          อโหสิ กุลสมฺปทา ฯ
             |๕.๔๑๖| พฺรหฺมญฺญกุลสมฺภูโต       มหารตนสญฺจโย
                            อสีติโกฏิโย หิตฺวา           หิรญฺญสฺส ปริพฺพชึ ๔- ฯ
             |๕.๔๑๗| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส          วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                            ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา       กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
         อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา มหากสฺสโป เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ
                             มหากสฺสปตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. รมฺมณํ ฯ  ม. อากิณฺณํ โหติ ลงฺกตํ ฯ ยุ. .. โหติ ตํ ตทา ฯ
@ ม. หตฺถิสฺสรถสงฺกุลํ ฯ  ม. หิรญฺญสฺสาปิ ปพฺพชึ ฯ
                                        ฉฏฺฐํ อนุรุทฺธตฺเถราปทานํ (๔)



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๘-๕๑. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=32&item=5&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=32&item=5&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=32&item=5&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=32&item=5&items=1&modeTY=2&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=5              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=49&A=7562              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=49&A=7562              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_32

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :