ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๓๖๑]   เตน   โข   ปน   สมเยน   ภควา  มหติยา  ปริสาย
ปริวุโต   ธมฺมํ   เทเสนฺโต  นิสินฺโน  โหติ  สราชิกาย  ๑-  ฯ  อถโข
เทวทตฺโต   อุฏฺฐายาสนา   เอกํสํ   อุตฺตราสงฺคํ  กริตฺวา  เยน  ภควา
เตนญฺชลึ    ปณาเมตฺวา    ภควนฺตํ    เอตทโวจ   ชิณฺโณทานิ   ภนฺเต
ภควา   วุฑฺโฒ   มหลฺลโก   อทฺธคโต   วโยอนุปฺปตฺโต  อปฺโปสุกฺโกทานิ
ภนฺเต    ภควา    ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหารมนุยุตฺโต   วิหรตุ   มม   ภิกฺขุสงฺฆํ
นิสฺสชฺชตุ   อหํ   ภิกฺขุสงฺฆํ   ปริหริสฺสามีติ  ฯ  อลํ  เทวทตฺต  มา  เต
รุจฺจิ   ภิกฺขุสงฺฆํ   ปริหริตุนฺติ   ฯ   ทุติยมฺปิ  โข  ฯเปฯ  ตติยมฺปิ  โข
เทวทตฺโต   ภควนฺตํ   เอตทโวจ   ชิณฺโณทานิ   ภนฺเต   ภควา  วุฑฺโฒ
มหลฺลโก   อทฺธคโต   วโยอนุปฺปตฺโต   อปฺโปสุกฺโกทานิ   ภนฺเต  ภควา
ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหารมนุยุตฺโต     วิหรตุ     มม     ภิกฺขุสงฺฆํ    นิสฺสชฺชตุ
อหํ     ภิกฺขุสงฺฆํ     ปริหริสฺสามีติ     ฯ     สารีปุตฺตโมคฺคลฺลานานํปิ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปริสาย ฯ
โข   อหํ   เทวทตฺต  ภิกฺขุสงฺฆํ  น  นิสฺสชฺเชยฺยํ  กึ  ปน  ตุยฺหํ  ฉวสฺส
เขฬาสกสฺสาติ   ๑-   ฯ   อถโข   เทวทตฺโต  สราชิกายปิ  มํ  ภควา
ปริสาย    เขฬาสกวาเทน    ๒-    อปสาเทติ   สารีปุตฺตโมคฺคลฺลาเน
ว   อุกฺกํสตีติ   กุปิโต   อนตฺตมโน   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   ปทกฺขิณํ
กตฺวา   ปกฺกามิ   ฯ   อยญฺจ   จรหิ  ๓-  เทวทตฺตสฺส  ภควติ  ปฐโม
อาฆาโต อโหสิ ฯ
     [๓๖๒]   อถโข   ภควา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   เตนหิ   ภิกฺขเว
สงฺโฆ    เทวทตฺตสฺส    ราชคเห    ปกาสนียกมฺมํ    กโรตุ    ปุพฺเพ
เทวทตฺตสฺส    อญฺญา    ปกติ    อโหสิ   อิทานิ   อญฺญา   ปกติ   ยํ
เทวทตฺโต   กเรยฺย   กาเยน   วาจาย  น  เตน  พุทฺโธ  วา  ธมฺโม
วา   สงฺโฆ   วา   ทฏฺฐพฺโพ   เทวทตฺโต   ว   เตน  ทฏฺฐพฺโพติ  ฯ
เอวญฺจ   ปน   ภิกฺขเว   กาตพฺพํ   ฯ   พฺยตฺเตน   ภิกฺขุนา  ปฏิพเลน
สงฺโฆ ญาเปตพฺโพ
     {๓๖๒.๑}   สุณาตุ   เม  ภนฺเต  สงฺโฆ  ยทิ  สงฺฆสฺส  ปตฺตกลฺลํ
สงฺโฆ    เทวทตฺตสฺส    ราชคเห    ปกาสนียกมฺมํ    กเรยฺย   ปุพฺเพ
เทวทตฺตสฺส     อญฺญา    ปกติ    อโหสิ    อิทานิ    อญฺญา    ปกติ
ยํ   เทวทตฺโต   กเรยฺย   กาเยน   วาจาย   น   เตน  พุทฺโธ  วา
ธมฺโม  วา  สงฺโฆ  วา  ทฏฺฐพฺโพ  เทวทตฺโต  ว  เตน  ทฏฺฐพฺโพติ  ฯ
เอสา ญตฺติ ฯ
     {๓๖๒.๒}   สุณาตุ   เม   ภนฺเต   สงฺโฆ   สงฺโฆ  เทวทตฺตสฺส
@เชิงอรรถ:  ยุ. เขฬาปกสฺสาติ ฯ  ยุ. เขฬาปกวาเทน ฯ  ยุ. ตรหิ ฯ
ราชคเห    ปกาสนียกมฺมํ    กโรติ    ปุพฺเพ    เทวทตฺตสฺส    อญฺญา
ปกติ    อโหสิ    อิทานิ    อญฺญา   ปกติ   ยํ   เทวทตฺโต   กเรยฺย
กาเยน   วาจาย   น   เตน   พุทฺโธ   วา  ธมฺโม  วา  สงฺโฆ  วา
ทฏฺฐพฺโพ    เทวทตฺโต    ว    เตน   ทฏฺฐพฺโพติ   ฯ   ยสฺสายสฺมโต
ขมติ    เทวทตฺตสฺส    ราชคเห    ปกาสนียกมฺมสฺส    กรณํ    ปุพฺเพ
เทวทตฺตสฺส    อญฺญา    ปกติ    อโหสิ   อิทานิ   อญฺญา   ปกติ   ยํ
เทวทตฺโต   กเรยฺย   กาเยน   วาจาย  น  เตน  พุทฺโธ  วา  ธมฺโม
วา    สงฺโฆ    วา   ทฏฺฐพฺโพ   เทวทตฺโต   ว   เตน   ทฏฺฐพฺโพติ
โส ตุณฺหสฺส ยสฺส นกฺขมติ โส ภาเสยฺย ฯ
     {๓๖๒.๓}   กตํ   สงฺเฆน   เทวทตฺตสฺส  ราชคเห  ปกาสนียกมฺมํ
ปุพฺเพ   เทวทตฺตสฺส   อญฺญา   ปกติ   อโหสิ   อิทานิ   อญฺญา   ปกติ
ยํ  เทวทตฺโต  กเรยฺย  กาเยน  วาจาย  น  เตน  พุทฺโธ  วา  ธมฺโม
วา   สงฺโฆ   วา   ทฏฺฐพฺโพ   เทวทตฺโต  ว  เตน  ทฏฺฐพฺโพติ  ขมติ
สงฺฆสฺส ตสฺมา ตุณฺหี ฯ เอวเมตํ ธารยามีติ ฯ
     [๓๖๓]   อถโข  ภควา  อายสฺมนฺตํ  สารีปุตฺตํ  อามนฺเตสิ  เตนหิ
ตฺวํ   สารีปุตฺต   เทวทตฺตํ   ราชคเห   ปกาเสหีติ   ฯ   ปุพฺเพ  มยา
ภนฺเต   เทวทตฺตสฺส   ราชคเห   วณฺโณ  ภาสิโต  มหิทฺธิโก  โคธิปุตฺโต
มหานุภาโว    โคธิปุตฺโตติ    กถาหํ    ภนฺเต    เทวทตฺตํ   ราชคเห
ปกาเสมีติ   ฯ   นนุ  ตยา  สารีปุตฺต  ภูโตเยว  เทวทตฺตสฺส  ราชคเห
วณฺโณ   ภาสิโต   มหิทฺธิโก   โคธิปุตฺโต   มหานุภาโว  โคธิปุตฺโตติ  ฯ
เอวํ   ภนฺเตติ   ฯ  เอวเมว  โข  ตฺวํ  สารีปุตฺต  ภูตญฺเญว  เทวทตฺตํ
ราชคเห   ปกาเสหีติ   ฯ   เอวํ   ภนฺเตติ  โข  อายสฺมา  สาริปุตฺโต
ภควโต ปจฺจสฺโสสิ ฯ
     [๓๖๔]   อถโข  ภควา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  เตนหิ  ภิกฺขเว  สงฺโฆ
สาริปุตฺตํ   สมฺมนฺนตุ  เทวทตฺตํ  ราชคเห  ปกาเสตุํ  ปุพฺเพ  เทวทตฺตสฺส
อญฺญา   ปกติ   อโหสิ   อิทานิ   อญฺญา  ปกติ  ยํ  เทวทตฺโต  กเรยฺย
กาเยน  วาจาย  น  เตน  พุทฺโธ  วา  ธมฺโม  วา สงฺโฆ วา ทฏฺฐพฺโพ
เทวทตฺโต  ว  เตน  ทฏฺฐพฺโพติ  ฯ  เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว สมฺมนฺนิตพฺโพ ฯ
ปฐมํ  สารีปุตฺโต  ยาจิตพฺโพ  ฯ  ยาจิตฺวา  พฺยตฺเตน  ภิกฺขุนา  ปฏิพเลน
สงฺโฆ ญาเปตพฺโพ
     {๓๖๔.๑}   สุณาตุ   เม  ภนฺเต  สงฺโฆ  ยทิ  สงฺฆสฺส  ปตฺตกลฺลํ
สงฺโฆ    อายสฺมนฺตํ    สารีปุตฺตํ    สมฺมนฺเนยฺย   เทวทตฺตํ   ราชคเห
ปกาเสตุํ    ปุพฺเพ    เทวทตฺตสฺส    อญฺญา    ปกติ   อโหสิ   อิทานิ
อญฺญา   ปกติ   ยํ   เทวทตฺโต   กเรยฺย   กาเยน  วาจาย  น  เตน
พุทฺโธ   วา   ธมฺโม  วา  สงฺโฆ  วา  ทฏฺฐพฺโพ  เทวทตฺโต  ว  เตน
ทฏฺฐพฺโพติ ฯ เอสา ญตฺติ ฯ
     {๓๖๔.๒}   สุณาตุ   เม   ภนฺเต   สงฺโฆ   สงฺโฆ   อายสฺมนฺตํ
สารีปุตฺตํ     สมฺมนฺนติ    เทวทตฺตํ    ราชคเห    ปกาเสตุํ    ปุพฺเพ
เทวทตฺตสฺส     อญฺญา    ปกติ    อโหสิ    อิทานิ    อญฺญา    ปกติ
ยํ    เทวทตฺโต    กเรยฺย    กาเยน   วาจาย   น   เตน   พุทฺโธ
วา   ธมฺโม   วา   สงฺโฆ   วา   ทฏฺฐพฺโพ   เทวทตฺโต   ว   เตน
ทฏฺฐพฺโพติ    ฯ    ยสฺสายสฺมโต    ขมติ    อายสฺมโต    สารีปุตฺตสฺส
สมฺมติ   เทวทตฺตํ   ราชคเห   ปกาเสตุํ   ปุพฺเพ   เทวทตฺตสฺส  อญฺญา
ปกติ    อโหสิ    อิทานิ    อญฺญา   ปกติ   ยํ   เทวทตฺโต   กเรยฺย
กาเยน   วาจาย   น   เตน   พุทฺโธ   วา  ธมฺโม  วา  สงฺโฆ  วา
ทฏฺฐพฺโพ   เทวทตฺโต   ว   เตน   ทฏฺฐพฺโพติ   โส   ตุณฺหสฺส   ยสฺส
นกฺขมติ โส ภาเสยฺย ฯ
     {๓๖๔.๓}   สมฺมโต     สงฺเฆน     อายสฺมา     สารีปุตฺโต
เทวทตฺตํ   ราชคเห   ปกาเสตุํ   ปุพฺเพ   เทวทตฺตสฺส   อญฺญา   ปกติ
อโหสิ    อิทานิ   อญฺญา   ปกติ   ยํ   เทวทตฺโต   กเรยฺย   กาเยน
วาจาย   น   เตน   พุทฺโธ   วา  ธมฺโม  วา  สงฺโฆ  วา  ทฏฺฐพฺโพ
เทวทตฺโต   ว   เตน   ทฏฺฐพฺโพติ   ขมติ   สงฺฆสฺส  ตสฺมา  ตุณฺหี  ฯ
เอวเมตํ ธารยามีติ ฯ
     [๓๖๕]   สมฺมโต   จายสฺมา   สารีปุตฺโต   สมฺพหุเลหิ   ภิกฺขูหิ
สทฺธึ    ราชคหํ   ปวิสิตฺวา   เทวทตฺตํ   ราชคเห   ปกาเสสิ   ปุพฺเพ
เทวทตฺตสฺส    อญฺญา    ปกติ    อโหสิ   อิทานิ   อญฺญา   ปกติ   ยํ
เทวทตฺโต   กเรยฺย   กาเยน   วาจาย  น  เตน  พุทฺโธ  วา  ธมฺโม
วา   สงฺโฆ   วา   ทฏฺฐพฺโพ   เทวทตฺโต   ว  เตน   ทฏฺฐพฺโพติ  ฯ
ตตฺถ   เย   เต   มนุสฺสา   อสฺสทฺธา   อปฺปสนฺนา   ทุพฺพุทฺธิโน   เต
เอวมาหํสุ    อุสฺสุยฺยกา    อิเม    สมณา   สกฺยปุตฺติยา   เทวทตฺตสฺส
ลาภสกฺการํ   อุสฺสุยฺยนฺตีติ   ฯ  เย  ปน  เต  มนุสฺสา  สทฺธา  ปสนฺนา
ปณฺฑิตา    สุพุทฺธิมนฺโต    เต    เอวมาหํสุ   น   โข   อิทํ   โอรกํ
ภวิสฺสติ ยถา ภควา เทวทตฺตํ ราชคเห ปกาสาเปตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๗๒-๑๗๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=7&A=3448&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=7&A=3448&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=361&items=5              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=7&siri=49              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=361              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_7 https://84000.org/tipitaka/english/?index_7

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]