พระไตรปิฏกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
หน้าที่ ๓๓๗-๓๓๘.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๑๐. ยักขสังยุต]
                                                                 ๑. อินทกสูตร
๑๐. ยักขสังยุต
๑. อินทกสูตร
ว่าด้วยอินทกยักษ์
	[๒๓๕] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
	สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ภูเขาอินทกูฏ ซึ่งเป็นภพของอินทก-
ยักษ์ เขตกรุงราชคฤห์ ครั้งนั้น อินทกยักษ์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ
แล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า
		ผู้รู้ทั้งหลายกล่าวว่า รูปไม่ใช่ชีวะ
		สัตว์นี้จะมีร่างกายนี้ได้อย่างไรหนอ
		กระดูกและก้อนเนื้อมาจากไหน
		สัตว์นี้จะอยู่ในครรภ์ได้อย่างไร
	พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
		รูปนี้เป็นกลละ๑- ก่อน
		จากกลละเกิดเป็นอัพพุทะ๒-
		จากอัพพุทะเกิดเป็นเปสิ (ชิ้นเนื้อเล็ก)
		จากเปสิเกิดเป็นฆนะ (เป็นก้อน)
		จากฆนะเกิดเป็นปุ่ม ๕ ปุ่ม๓- ต่อจากนั้น
		ผม ขนและเล็บ จึงเกิดขึ้น
@เชิงอรรถ :
@๑ กลละ หมายถึงรูปละเอียดมีลักษณะกลมใส ขนาดเท่าหยดน้ำมันที่ติดอยู่บนขนแกะซึ่งเหลือจากการสบัด ๓
@ครั้ง (สํ.ส.อ. ๑/๒๓๕/๒๘๔, สํ.ฏีกา ๑/๒๓๕/๓๒๖)
@๒ อัพพุทะ หมายถึงรูปละเอียดที่เกิดถัดจากกลละนั้นไป ๗ วัน มีสีเหมือนน้ำล้างเนื้อ มีลักษณะเหมือนดีบุก
@เหลว (สํ.ส.อ. ๑/๒๓๕/๒๘๕, สํ.ฏีกา ๑/๒๓๕/๓๒๖)
@๓ ปุ่ม ๕ ปุ่ม หมายถึงในสัปดาห์ที่ ๕ เกิดเป็นปุ่ม ๕ ปุ่ม คือ แขน ๒ เท้า ๒ ศีรษะ ๑ (สํ.ส.อ. ๑/๒๓๕/๒๘๕)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๓๓๗}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๑๐. ยักขสังยุต]
                                                                 ๒. สักกสูตร
		มารดาของสัตว์ผู้อยู่ในครรภ์นั้น
		บริโภคข้าวน้ำโภชนาหารอย่างใด
		สัตว์ผู้อยู่ในครรภ์มารดานั้น
		ก็ยังอัตภาพให้เป็นไปในครรภ์
		ด้วยข้าวน้ำโภชนาหารอย่างนั้น
อินทกสูตรที่ ๑ จบ
๒. สักกสูตร
ว่าด้วยสักกยักษ์
	[๒๓๖] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่บนภูเขาคิชฌกูฏ เขตกรุง
ราชคฤห์ ครั้งนั้น สักกยักษ์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับแล้วได้กราบทูล
พระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า
		การสั่งสอนคนอื่นนั้น ไม่เหมาะแก่สมณะเช่นท่าน
		ผู้ละกิเลสเครื่องร้อยรัดได้หมดแล้ว ผู้พ้นวิเศษแล้ว๑-
	พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
		สักกะ ธรรมเครื่องอยู่ร่วมกัน
		ย่อมเกิดด้วยเหตุอย่างใดอย่างหนึ่ง
		คนมีปัญญาไม่ควรทำใจหวั่นไหวไปตามเหตุนั้น
		ถ้าคนมีใจผ่องใสแล้วสั่งสอนคนอื่น
		บุคคลนั้นย่อมไม่เป็นผู้เกี่ยวข้องด้วยเหตุนั้น
		นอกจากจะอนุเคราะห์เอ็นดู
สักกสูตรที่ ๒ จบ
@เชิงอรรถ :
@๑ ผู้พ้นวิเศษแล้ว หมายถึงพ้นจากภพทั้ง ๓ (คือ กามภพ รูปภพ อรูปภพ) (สํ.ส.อ. ๑/๒๓๖/๒๘๖)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๓๓๘}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๓๗-๓๓๘.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=15&page=337&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=15&A=9049
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=15&A=9049#p337
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_15
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu15
https://84000.org/tipitaka/english/?index_15