| | | |
|
|||||
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||||
| |||||
| |||||
|
พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๔ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๖ [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต หน้าที่ ๒๕๖.
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต [๓. ตติยปัณณาสก์]
๑. สมณสัญญาวรรค ๑๑. ปฐมอเสขสูตร
๑๑. ปฐมอเสขสูตร ว่าด้วยพระอเสขะ สูตรที่ ๑ [๑๑๑] ครั้งนั้น ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวาย อภิวาทแล้วนั่ง ณ ที่สมควร ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ที่เรียกว่า อเสขะ อเสขะ นี้ ภิกษุเป็นพระอเสขะด้วย เหตุเพียงเท่าไรหนอ พระพุทธเจ้าข้า พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ๑. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาทิฏฐิที่เป็นอเสขะ ๒. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาสังกัปปะที่เป็นอเสขะ ๓. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาวาจาที่เป็นอเสขะ ๔. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมากัมมันตะที่เป็นอเสขะ ๕. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาอาชีวะที่เป็นอเสขะ ๖. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาวายามะที่เป็นอเสขะ ๗. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาสติที่เป็นอเสขะ ๘. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาสมาธิที่เป็นอเสขะ ๙. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาญาณะ๑- ที่เป็นอเสขะ ๑๐. เป็นผู้ประกอบด้วยสัมมาวิมุตติที่เป็นอเสขะ ภิกษุ ภิกษุเป็นพระอเสขะ อย่างนี้แลปฐมอเสขสูตรที่ ๑๑ จบ @เชิงอรรถ : @๑ สัมมาญาณะ ในสูตรนี้หมายถึงสัมมาทิฏฐินั่นเอง ท่านตรัสไว้เพื่อให้องค์ธรรมครบบริบูรณ์ และธรรม @ทั้งหมดนี้ เป็นธรรมชั้นอรหัตตผล (องฺ.ทสก.อ. ๓/๑๑๑/๓๗๓) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๔ หน้า : ๒๕๖}
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๒๕๖. https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=24&page=256&pages=1&edition=mcu ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=24&A=7333 https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=24&A=7333#p256 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 24 :- https://84000.org/tipitaka/read/?index_24 https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu24 https://84000.org/tipitaka/english/?index_24
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๖.
|
บันทึก ๑๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]