พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
หน้าที่ ๖๙๐-๖๙๑.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๔. อัฏฐกวรรค]
                                                                 ๓. ทุฏฐัฏฐกสูตร
	          ติเตียนกรรมใดด้วยตน ก็ไม่ทำกรรมนั้น
	          ไม่ติดในสิ่งที่ได้เห็นและได้ยินแล้ว
	[๗๘๖] มุนีกำหนดรู้สัญญาแล้ว ไม่เข้าไปติดในความยึดถือทั้งหลาย
	          พึงข้ามโอฆะได้ ถอนลูกศรได้แล้ว ไม่ประมาท
	          ประพฤติอยู่ ย่อมไม่หวังโลกนี้และโลกหน้า
คุหัฏฐกสูตรที่ ๒ จบ
๓. ทุฏฐัฏฐกสูตร๑-
ว่าด้วยเรื่องเดียรถีย์กับมุนี
	(พระผู้มีพระภาคตรัสแก่พระอานนท์ดังนี้)
	[๗๘๗] เดียรถีย์บางพวกมีใจชั่วกล่าวร้าย
	          บุคคลเหล่าอื่นเข้าใจว่าจริงก็กล่าวร้ายด้วย
	          แต่มุนีย่อมไม่ใส่ใจคำกล่าวร้ายที่เกิดขึ้น
	          เพราะฉะนั้น มุนีจึงไม่มีกิเลสเครื่องตรึงจิตในที่ไหนๆ
	[๗๘๘] ผู้ไปตามความพอใจ ตั้งอยู่ในความชอบใจ
	          พึงก้าวล่วงทิฏฐิของตนได้อย่างไรเล่า
	          แต่เมื่อทำตนให้เพียบพร้อม รู้อย่างไรก็พึงพูดอย่างนั้น
	[๗๘๙] สัตว์เกิดใดไม่มีใครถาม
	          ก็บอกศีลและวัตรของตนแก่บุคคลเหล่าอื่น
	          สัตว์เกิดใดกล่าวถึงตัวเองเท่านั้น
	          ผู้ฉลาดทั้งหลายเรียกสัตว์เกิดนั้นว่า ผู้ไม่มีอริยธรรม
	[๗๙๐] ส่วนภิกษุผู้สงบ ดับกิเลสแล้ว
	          ไม่โอ้อวดในศีลทั้งหลายว่า เราเป็นดังนี้
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบคำแปลพร้อมทั้งอธิบายใน ขุ.ม. (แปล) ๒๙/๑๕-๒๒/๗๔-๑๐๐
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๖๙๐}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๔. อัฏฐกวรรค]
                                                                 ๓. ทุฏฐัฏฐกสูตร
	          อนึ่ง ภิกษุใดไม่มีกิเลสเครื่องฟูในที่ไหนๆ ในโลก
	          ผู้ฉลาดทั้งหลายเรียกภิกษุนั้นว่า ผู้มีอริยธรรม
	[๗๙๑] เจ้าลัทธิใด มีธรรมที่กำหนดไว้ อันปัจจัยปรุงแต่งเชิดชูไว้
	          (แต่)ไม่ขาวสะอาด เจ้าลัทธินั้นเห็นอานิสงส์ใดในตน
	          อาศัยอานิสงส์นั้น และสันติ๑- ที่กำเริบซึ่งอาศัยกันเกิดขึ้น
	[๗๙๒] ความถือมั่นด้วยอำนาจทิฏฐิ มิใช่ก้าวล่วงได้ง่ายๆ
	          การปลงใจในธรรมทั้งหลายแล้วถือมั่น
	          ก็มิใช่ก้าวล่วงได้ง่าย
	          เพราะฉะนั้น ในความถือมั่นเหล่านั้น
	          นรชนย่อมสลัดทิ้งธรรมบ้าง ยึดถือธรรมไว้บ้าง
	[๗๙๓] ทิฏฐิที่กำหนด(เพื่อเกิด)ในภพน้อยภพใหญ่
	          ของผู้มีปัญญาเครื่องกำจัดไม่มีในที่ไหนๆ ในโลก
	          เพราะผู้มีปัญญาเครื่องกำจัดนั้น
	          ละความหลอกลวงและความถือตัวได้แล้ว
	          ไม่มีความถือมั่น จะพึงไปด้วยเหตุอะไรเล่า
	[๗๙๔] เพราะว่า ผู้มีความถือมั่นย่อมเข้าถึงวาทะในธรรมทั้งหลาย
	          จะพึงกล่าวคำติเตียนผู้ไม่มีความถือมั่นด้วยเหตุอะไรเล่า
	          เพราะทิฏฐิว่ามีอัตตา ทิฏฐิว่าไม่มีอัตตา๒-
	          ไม่มีแก่ผู้ไม่มีความถือมั่นนั้น
	          ผู้ไม่มีความถือมั่นนั้น สลัดแล้วซึ่งทิฏฐิทั้งปวงในอัตภาพนี้แหละ
ทุฏฐัฏฐกสูตรที่ ๓ จบ
@เชิงอรรถ :
@๑ สันติ หมายถึงความสงบ มี ๓ อย่าง คือ (๑) อัจจันตสันติ (ความสงบอย่างสิ้นเชิง) หมายถึงอมตนิพพาน
@(๒) ตทังคสันติ (ความสงบด้วยองค์นั้นๆ) หมายถึงผู้บรรลุรูปฌาน ๔ และอรูปฌาน ๔ (๓) สมมุติสันติ
@(ความสงบโดยสมมติ) หมายถึงทิฏฐิ ๖๒ ในที่นี้หมายถึงสันติโดยสมมติ (ขุ.ม. (แปล) ๒๙/๑๙/๘๘-๘๙)
@๒ ทิฏฐิว่ามีอัตตา หมายถึงสัสสตทิฏฐิ ทิฏฐิว่าไม่มีอัตตา หมายถึงอุจเฉททิฏฐิ ดู ขุ.ม. (แปล) ๒๙/๒๒/
@๙๘-๑๐๐, ๙๓/๒๘๘-๒๘๙ และดู สุตตนิบาต ข้อ ๘๖๕ หน้า ๗๐๗ ในเล่มนี้ประกอบ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๖๙๑}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๖๙๐-๖๙๑.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=25&page=690&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=25&A=18584
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=25&A=18584#p690
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_25
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu25
https://84000.org/tipitaka/english/?index_25