อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๔๗.

"อโวกิณฺณํ ตีณิ สตํ ยํ ปพฺพชึ อิสิปพฺพชึ อสงฺขตํ คเวสนฺโต ปุพฺเพ สญฺจริตํ มมนฺ"ติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย อนุรุทฺธสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------- ๘. อุปกฺกิเลสสุตฺตวณฺณนา [๒๓๖] เอวมฺเม สุตนฺติ อุปกฺกิเลสสุตฺตํ. ตตฺถ เอตทโวจาติ เนว เภทาธิปฺปาเยน น ปิยกมฺยตาย, อถขฺวาสฺส เอตทโหสิ "อิเม ภิกฺขู มม วจนํ คเหตฺวาน โอรมิสฺสนฺติ, พุทฺธา จ นาม หิตานุกมฺปกา, อทฺธา เนสํ ^๑- ภควา เอกํ การณํ กเถสฺสติ, ตํ สุตฺวา เอเต โอรมิสฺสนฺติ, ตโต เตสํ ผาสุวิหาโร ภวิสฺสตี"ติ. ตสฺมา เอตํ "อิธ ภนฺเต"ติอาทิวจนมโวจ. มา ภณฺฑนนฺติอาทีสุ "อกตฺถา"ติ ปาเสสํ คเหตฺวา "มา ภณฺฑนํ อกตฺถา"ติ เอวํ อตฺโถ ทฏฺพฺโพ. อญฺตโรติ โส กิร ภิกฺขุ ภควโต อตฺถกาโม, อยํ กิรสฺส อธิปฺปาโย "อิเม ภิกฺขู โกธาภิภูตา สตฺถุ วจนํ น คณฺหนฺติ, มา ภควา เอเต โอวทนฺโต กิลมี"ติ, ตสฺมา เอวมาห. ปิณฺฑาย ปาวิสีติ น เกวลํ ปาวิสิ, เยนปิ ชเนน น ทิฏฺโ, โส มํ ปสฺสตูติปิ อธิฏฺาสิ. กิมตฺถํ อธิฏฺาสีติ? เตสํ ภิกฺขูนํ ทมนตฺถํ. ภควา หิ ตทา ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต "ปุถุสทฺโท สมชโน"ติอาทิคาถา ภาสิตฺวา โกสมฺพิโต พาลกโลณการคามํ คโต. ตโต ปาจีนวํสมิคทายํ, ตโต ปาลิเลยฺยกวนสณฺฑํ คนฺตฺวา ปาลิเลยฺยกหตฺถินาเคน อุปฏฺหิยมาโน เตมาสํ วสิ. นครวาสิโนปิ "สตฺถา วิหารํ คโต, คจฺฉาม ธมฺมสฺสวนายา"ติ คนฺธปุปฺผหตฺถา วิหารํ คนฺตฺวา "กหํ ภนฺเต สตฺถา"ติ ปุจฺฉึสุ. กหํ ตุเมฺห สตฺถารํ ทกฺขถ, สตฺถา `อิเม ภิกฺขู สมคฺเค กริสฺสามี'ติ อาคโต, สมคฺเค กาตุํ อสกฺโกนฺโต @เชิงอรรถ: ^๑ ม. อฏฺาเนมํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=147&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=3741&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=3741&pagebreak=1#p147