ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

หน้าที่ ๒๗.

ปญฺจสีลทสสีลํปิ อธิสีลเมว. สมาปนฺนา อฏฺ สมาปตฺติโยปิ อธิจิตฺตเมว. สพฺพมฺปิ
วา โลกิยสีลํ สีลเมว, โลกุตฺตรํ อธิสีลํ. จิตฺตปญฺาสุปิ เอเสว นโยติ. อิติ
อิมาย คาถาย สโมธาเนตฺวา ติสฺโส สิกฺขา สกลํ สาสนํ กถิตํ โหตีติ.
                      มานกามสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                       -------------------
                        ๑๐. อรญฺสุตฺตวณฺณนา
       [๑๐] ทสเม สนฺตานนฺติ สนฺตกิเลสานํ, ปณฺฑิตานํ วา. "สนฺโต หเว
สพฺภิ ปเวทยนฺติ, ๑- ทูเร สนฺโต ปกาเสนฺตี"ติอาทีสุ ๒- หิ ปณฺฑิตาปิ สนฺโตติ
วุตฺตา. พฺรหฺมจารินนฺติ เสฏฺจารีนํ มคฺคพฺรหฺมจริยวาสํ วสนฺตานํ. เกน วณฺโณ
ปสีทตีติ เกน การเณน ฉวิวณฺโณ ปสีทตีติ ปุจฺฉติ. กสฺมา ปเนสา เอวํ
ปุจฺฉติ? เอสา กิร วนสณฺฑวาสิกา ภุมฺมเทวตา อารญฺิเก ภิกฺขู ปจฺฉาภตฺตํ
ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺเต อรญฺ ปวิสิตฺวา รตฺติฏฺานทิวาฏฺาเนสุ ลกฺขณกมฺมฏฺานํ ๓-
คเหตฺวา นิสินฺเน ปสฺสติ. เตสญฺจ เอวํ นิสินฺนานํ พลวจิตฺเตกคฺคตา อุปฺปชฺชติ.
ตโต วิสภาคสนฺตติ วูปสมฺมติ, สภาคสนฺตติ โอกฺกมติ, จิตฺตํ ปสีทติ. จิตฺเต
ปสนฺเน โลหิตํ ปสีทติ, จิตฺตสมุฏฺานานิ อุปาทารูปานิ ปริสุทฺธานิ โหนฺติ,
วณฺฏา ปมุตฺตตาลผลสฺส วิย มุขสฺส วณฺโณ โหติ. ตํ ทิสฺวา เทวตา จินฺเตสิ
"สรีรวณฺโณ นามายํ ปณีตานิ รสสมฺปนฺนานิ โภชนานิ สุขสมฺผสฺสานิ นิวาสน-
ปาปุรณสยนานิ อุตุสุเข เตภูมิกาทิเภเท จ ปาสาเท มาลาคนฺธวิเลปนาทีนิ จ ลภนฺตานํ
ปสีทติ, อิเม ปน ภิกฺขู ปิณฺฑาย จริตฺวา มิสฺสกภตฺตํ ภุญฺชนฺติ, วิทลมญฺจเก ๔-
วา ผลเก วา สิลาย วา สยนานิ กปฺเปนฺติ, รุกฺขมูลาทีสุ วา อพฺโภกาเส
วา วสนฺติ, เกน นุ โข การเณน เอเตสํ วณฺโณ ปสีทตี"ติ. ตสฺมา ปุจฺฉิ.
       อถสฺสา ภควา การณํ กเถนฺโต ทุติยํ คาถมาห. ตตฺถ อตีตนฺติ อตีเต
อสุโก นาม ราชา ธมฺมิโก อโหสิ, โส อมฺหากํ ปณีเต ปณีเต ปจฺจเย อทาสิ.
อาจริยูปชฺฌายา ลาภิโน อเหสุํ. อถ มยํ เอวรูปานิ โภชนานิ ภุญฺชิมฺหา,
@เชิงอรรถ:  ขุ. ชา. อสีติ. ๒๘/๓๖๓/๑๔๓ มหาสุตฺตโสมชาตก
@ ขุ. ธมฺม. ๒๕/๓๐๔/๖๙ จูฬสุภทฺทาวตฺถุ   ฉ.ม., อิ. มูลกมฺมฏฺานํ
@ ม. พิรฬมญฺจเก, สี. พิทลมญฺจเก, ฉ.ม. วิรฬมญฺจเก



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=27&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=693&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=693&pagebreak=1#p27


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]