บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๒๓๐.
อิติ ภควา น สตฺตานํ ทุกฺขกามตาย, อาทีนวํ ทสฺเสตุํ เอวมาห. มตฺถเก ปติตํ เอกเมว อตฺตภาวํ นาเสติ, ลาภสกฺการสิโลเกน ปริยาทิณฺณจิตฺโต นิรยาทีสุ อนนฺตทุกฺขํ อนุโภติ. ฉฏฺฐํ. ๗. ทิทฺธสุตฺตวณฺณนา [๑๖๓] สตฺตเม ทิทฺธคเตนาติ คตทิฏฺเฐน. ๑- วิเสนาติ ๒- วิสมกฺขิเตน. สลฺเลนาติ สตฺติยา. ๓- สตฺตมํ ๘. สิคาลสุตฺตวณฺณนา [๑๖๔] อฏฺฐเม ชรสิคาโลติ ๓- สิคาโล. ยถา หิ สุวณฺณวณฺโณปิ กาโย ปูติกาโยเตฺวว, ตํขณํ คฬิตมฺปิ จ มุตฺตํ ปูติมุตฺตนฺเตฺวว วุจฺจติ, เอวํ ตทหุชาโตปิ สิคาโล ชรสิคาโลเตฺวว วุจฺจติ. อุกฺกณฺฏเกน นามาติ เอวํนามเกน โรเคน. โส กิร สีตกาเล อุปฺปชฺชติ. ตสฺมึ อุปฺปนฺเน สกลสรีรโต โลมานิ ปตนฺติ, สกลสรีรํ นิลโลมํ หุตฺวา สมนฺตโต ปูฏติ, ๔- วาตพฺภาหตา วณา รุชฺชนฺติ. ยถา อุมฺมตฺตกสุนเขน ทฏฺโฐ ปุริโส อนวตฺถิโตว ๕- ภมติ, เอวํ ตสฺมึ อุปฺปนฺเน ภมิตพฺโพ โหติ, อสุกฏฺฐาเน โสตฺถิ ภวิสฺสตีติ น ปญฺญายติ. อฏฺฐมํ. ๙. เวรมฺภสุตฺตวณฺณนา [๑๖๕] นวเม เวรมฺภวาตาติ เอวํนามกา มหาวาตา. กีทิเส ปน ฐาเน เต วาตา วายนฺตีติ? ยตฺถ ฐิตสฺส จตฺตาโร ทีปา อุปฺปลินิปตฺตมตฺตา หุตฺวา @เชิงอรรถ: ๑ ม. ทิฏฺฐคเตนาติ คตทิฏฺเฐน ๒ ฉ.ม. วิสสลฺเลนาติ @๓ ฉ.ม.,อิ. สิงฺคาโลติ ชรสิงฺคาโล @๔ ฉ.ม.,อิ. ผุฏติ ๕ ฉ.ม.,อิ. อนวฏฺฐิโตวเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=230&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5132&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5132&modeTY=2&pagebreak=1#p230
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]