ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

หน้าที่ ๒๓๔.

                           ๔. จตุตฺถวคฺค
                       ๑-๔. ภินฺทิสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๘๐-๑๘๓] จตุตฺถวคฺคสฺส ปฐมํ อุตฺตานเมว. ทุติยาทีสุ กุสลมูลนฺติ
อโลภาทิติวิธกุสลธมฺโม. สุกฺโก ธมฺโมติ ตสฺเสว ปริยายเทสนา. อยํ ปเนตฺถ
สงฺเขปตฺโถ:- ยสฺส กุสลมูลาทิสงฺขาตสฺส อนวชฺชธมฺมสฺส อสมุจฺฉินฺนตฺตา
เทวทตฺโต สคฺเค วา นิพฺพตฺเตยฺย, มคฺคผลานิ วา อธิคจฺเฉยฺย, สฺวาสฺส
สมุจฺเฉทมคมา สพฺพโส สมุจฺฉินฺโน วินฏฺโฐ. ปฐมาทีนิ.
                       ๕. อจิรปกฺกนฺตสุตฺตวณฺณนา
    [๑๘๔] ปญฺจเม ปราภวายาติ อวุฑฺฒิยา วินาสาย. อสฺสตรีติ วฬวาย กุจฺฉิสฺมึ
คทฺรภสฺส ชาตา. อตฺตวธาย คพฺภํ คณฺหาตีติ ตํ อสฺเสน สทฺธึ สมฺปโยเชนฺติ,
สา คพฺภํ คณฺหิตฺวา กาเล สมฺปตฺเต วิชายิตุํ น สกฺโกติ, ปาเทหิ ภูมิยํ ปหรนฺตี
ติฏฺฐติ, อถสฺสา จตฺตาโร ปาเท จตูสุ ขาณุเกสุ พนฺธิตฺวา กุจฺฉึ ผาเลตฺวา
โปตํ ๑- นีหรนฺติ, สา ตตฺเถว มรติ. เตเนตํ วุตฺตํ. ปญฺจมํ.
                       ๖. ปญฺจรถสตสุตฺตวณฺณนา
    [๑๘๕] ฉฏฺเฐ ภตฺตาภิหาโรติ อภิหริตพฺพํ ภตฺตํ. ตสฺส ปน ปมาณํ
ทสฺเสตุํ ปญฺจ จ ถาลิปากตานีติ วุตฺตํ. ตตฺถ เอโก ถาลิปาโก ทสนฺนํ ปุริสานํ
ภตฺตํ คณฺหาติ. นาสาย ปิตฺตํ ภินฺเทยฺยุนฺติ อจฺฉปิตฺตํ วา มจฺฉปิตฺตํ วาสฺส
นาสปุเฏ ปกฺขิเปยฺยุํ. ฉฏฺฐํ.
@เชิงอรรถ:  สี. โปตกํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๓๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=234&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5212&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5212&modeTY=2&pagebreak=1#p234


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]