อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๘๓.

อุปกปฺปนฺติ. โส ทาตา โหติ มูลคนฺธานนฺติ โส กาลานุสาริกาทีนํ มูลคนฺธานํ ทาตา โหติ. เอวํ สพฺพปเทสุ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. เอวํ หิ สริกฺขทานมฺปิ ทตฺวา ปตฺถนํ ฐเปนฺติ, อสริกฺขทานมฺปิ. ตํ ทสฺเสตุํ โส อนฺนํ เทตีติอาทิ ทสวิธํ ทานวตฺถุ วุตฺตํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. คนฺธพฺพกายสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๑๑. วลาหกสํยุตฺตวณฺณนา [๕๕๐-๖๐๖] วลาหกสํยุตฺเต วลาหกกายิกาติ วลาหกนามเก เทวกาเย อุปฺปนฺนา อากาสจาริกเทวา. สีตวลาหกาติ สีตกรณวลาหกา. เสสปเทสุปิ เอเสว นโย. เจโตปณิธิมนฺวายาติ จิตฺตฏฺฐปนํ อาคมฺม. สีตํ โหตีติ ยํ วสฺสาเน วา เหมนฺเต วา สีตํ โหติ, ตํ อุตุสมุฏฺฐานเมว. ยํ ปน สีเตปิ อติสีตํ, คิเมฺห จ อุปฺปนฺนํ สีตํ, ตํ เทวตานุภาเวน นิพฺพตฺตสีตํ นาม. อุณฺหํ โหตีติ ยํ คิมฺหาเน อุณฺหํ, ตํ อุตุสมุฏฺฐานิกํ ปากติกเมว. ยํ ปน อุเณฺหปิ อติอุณฺหํ, สีตกาเล จ อุปฺปนฺนํ อุณฺหํ, ตํ เทวตานุภาเวน นิพฺพตฺตอุณฺหํ นาม. อพฺภํ โหตีติ อพฺภมณฺฑโป ^๑- โหติ. อิธาปิ ยํ วสฺสาเน จ สิสิเร จ อพฺภํ อุปฺปชฺชติ, ตํ อุตุสมุฏฺฐานิกํ ปากติกเมว. ยํ ปน อพฺเภเยว อติอพฺภํ, สตฺตสตฺตาหมฺปิ จนฺทิมสูริเย ฉาเทตฺวา เอกนฺธการํ กโรติ, ยญฺจ จิตฺตเวสาขมาเสสุ อพฺภํ, ตํ เทวตานุภาเวน อุปฺปนฺนอพฺภํ นาม. วาโต โหตีติ โย ตสฺมึ ตสฺมึ อุตุมฺหิ อุตฺตรทกฺขิณาทิ ปกติวาโต โหติ, อยํ อุตุสมุฏฺฐาโนว. โยปิ ปน รุกฺขกฺขนฺธาทิปทาลโน อติวาโต นาม อตฺถิ, อยญฺเจว, โย จ อญฺโญปิ อกาลวาโต, อยํ @เชิงอรรถ: ^๑ สี. อพฺภมณฺฑโล

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๘๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=383&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=8416&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=8416&modeTY=2&pagebreak=1#p383