อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๑๙.

                     ๖. ปมอวิชฺชาปหานสุตฺตวณฺณนา
     [๗๙] ฉฏฺเ อนิจฺจโต ชานโตติ ทุกฺขานตฺตวเสน ชานโตปิ ปหิยฺยติเยว,
อิทํ ปน อนิจฺจลกฺขณํ ทสฺเสตฺวา วุตฺเต พุชฺฌนกสฺส อชฺฌาสเยน วุตฺตํ.
                     ๗. ทุติยอวิชฺชาปหานสุตฺตวณฺณนา
     [๘๐] สตฺตเม สพฺเพ ธมฺมาติ สพฺเพ เตภูมกธมฺมา. นาลํ อภินิเวสายาติ
อภินิเวสปรามาสคฺคาเหน คณฺหิตุํ ๑- น ยุตฺตา. สพฺพนิมิตฺตานีติ สพฺพานิ
สงฺขารนิมิตฺตานิ. อญฺโต ปสฺสตีติ ยถา อปริญฺาตาภินิเวโส ชโน ปสฺสติ,
ตโต อญฺโต ปสฺสติ. อปริญฺาตาภินิเวโส หิ ชโน สพฺพนิมิตฺตานิปิ อตฺตโต
ปสฺสติ. ปริญฺาตาภินิเวโส ปน อนตฺตโต ปสฺสติ, โน อตฺตโตติ. เอวํ อิมสฺมึ
สุตฺเต อนตฺตลกฺขณเมว กถิตํ.
                       ๘. สมฺพหุลภิกฺขุสุตฺตวณฺณนา
     [๘๑] อฏฺเม อิธ โนติ เอตฺถ โนกาโร นิปาตมตฺตเมว. เสสํ
อุตฺตานตฺถเมว. เกวลํ อิธ ทุกฺขลกฺขณํ กถิตนฺติ เวทิตพฺพํ.
                       ๙. โลกปญฺหาสุตฺตวณฺณนา
     [๘๒] นวเม ลุชฺชตีติ ปลุชฺชติ ภิชฺชติ. อิธ อนิจฺจลกฺขณํ กถิตํ.
                      ๑๐. ผคฺคุนปญฺหาสุตฺตวณฺณนา
     [๘๓] ทสเม ฉินฺนปปญฺเจติ ตณฺหาปปญฺจสฺส ฉินฺนตฺตา ฉินฺนปปญฺเจ.
ฉินฺนวฏุเมติ ตณฺหาวฏุมสฺเสว ฉินฺนตฺตา ฉินฺนวฏุเม. กึ ปุจฺฉามีติ ปุจฺฉติ?
@เชิงอรรถ: ๑ สี.,ก. คาเหตุํ, ม. คาหตฺถํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=19&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=393&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=393&pagebreak=1#p19