อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๒๑๕.

                           ๒. คิลานวคฺค
                       ๑-๓. ปาณสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๙๒-๑๙๔] ทุติยวคฺคสฺส ปเม จตฺตาโร อิริยาปเถ กปฺเปนฺตีติ
เยสํ จตฺตาโร อิริยาปถา อตฺถิ, เตสํเยว วเสเนตํ วุตฺตํ. สีลํ นิสฺสายาติ
จตุปาริสุทฺธิสีลํ นิสฺสยํ กตฺวา. สตฺต โพชฺฌงฺเคติ สหวิปสฺสเก มคฺคโพชฺฌงฺเค.
ทุติยตติยานิ อุตฺตานตฺถาเนว.
                     ๔-๑๐. ปมคิลานสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๙๕-๒๐๑] จตุตฺเถ ตถา ปหีโน จายสฺมโต มหากสฺสปสฺส โส
อาพาโธ อโหสีติ เถรสฺส กิร อิมํ โพชฺฌงฺคภาวนํ สาธุกํ สุณนฺตสฺส เอตทโหสิ
"มยฺหํ ปพฺพชิตทิวสโต สตฺตเม ทิวเส สจฺจานิ ปฏิวิชฺฌนฺตสฺส อิเม โพชฺฌงฺคา
ปาตุภูตา"ติ. อถสฺส "นิยฺยานิกํ วต สตฺถุ สาสนนฺ"ติ จินฺตยโต โลหิตํ ปสีทิ,
อุปาทารูปํ วิสุทฺธํ อโหสิ, โปกฺขรปตฺเต ปติตอุทกพินฺทุ ๑- วิย สรีรโต โรโค
วินิวตฺติตฺวา คโต. เตน วุตฺตํ "ตถา ปหีโน จายสฺมโต มหากสฺสปสฺส โส
อาพาโธ อโหสี"ติ. ปญฺจมฉฏฺเสุปิ เอเสว นโย. อิเมสํ ปน ติณฺณมฺปิ ชนานํ
ปพฺพตปาเท ปุปฺผิตวิสรุกฺขวาตสมฺผสฺเสน อุปฺปนฺโน มนฺทสีตชโร ๒- อาพาโธติ
เวทิตพฺโพ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
                         คิลานวคฺโค ทุติโย.
                          -------------
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ปกฺขิตอุทกพินฺทุ                 ๒ สี.,ก มทฺทสีตโร


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๒๑๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=215&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=4672&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=4672&pagebreak=1#p215