อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๓๒๕.

                         ๓. เสขสุตฺตวณฺณนา
    [๕๒๓] ตติเย น เหว โข กาเยน ผุสิตฺวา วิหรตีติ น นามกาเยน
ผุสิตฺวา ปฏิลภิตฺวา วิหรติ, ผุสฺสิตุํ ปฏิลภิตุํ น สกฺโกติ. ปญฺาย จ อติวิชฺฌ
ปสฺสตีติ ปจฺจเวกฺขณปญฺาย ปน "อุปริ อรหตฺตผลินฺทฺริยํ นาม อตฺถี"ติ
ปชานาติ. อเสขภูมิยํ ผุสิตฺวา วิหรตีติ ปฏิลภิตฺวา วิหรติ. ปญฺายาติ
ปจฺจเวกฺขณปญฺาย "อรหตฺตผลินฺทฺริยํ นาม อตฺถี"ติ ปชานาติ. น กุหิญฺจิ
กิสฺมิญฺจีติ เทฺวปิ อญฺมญฺเววจนาเนว, กิสฺมิญฺจิ ภเว น อุปฺปชฺชิสฺสนฺตีติ
อตฺโถ. อิมสฺมึ สุตฺเต ปญฺจินฺทฺริยานิ โลกุตฺตรานิ, ฉ โลกิกานิ วฏฺฏนิสฺสิตาเนว
กถิตานิ.
                        ๔-๕. ปทสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๕๒๔-๕๒๕] จตุตฺเถ ยานิ กานิจิ ปทานิ โพธาย สํวตฺตนฺตีติ ยานิ
กานิจิ ธมฺมปทานิ เยเกจิ ธมฺมโกฏฺาสา พุชฺฌนตฺถาย สํวตฺตนฺติ. ปญฺจมํ
อุตฺตานเมว.
                      ๖-๗. ปติฏฺิตสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๕๒๖-๕๒๗] ฉฏฺเ จิตฺตํ รกฺขติ อาสเวสุ จ สาสเวสุ จ ธมฺเมสูติ
เตภูมกธมฺเม อารพฺภ อาสวุปฺปตฺตึ วาเรนฺโต อาสเวสุ จ สาสเวสุ จ ธมฺเมสุ
จิตฺตํ รกฺขติ นาม. สตฺตมํ อุตฺตานเมว.
                        ๘. สูกรขตสุตฺตวณฺณนา
    [๕๒๘] อฏฺเม สูกรขตายนฺติ สูกรขตเลเณ. กสฺสปพุทฺธกาเล กิร ตํ
เลณํ เอกสฺมึ พุทฺธนฺตเร ปวิยา วฑฺฒมานาย อนฺโตภูมิคตํ ชาตํ. อเถกทิวสํ
เอโก สูกโร ตสฺส ฉทนปริยนฺตสมีเป ปํสุํ ขนิ. เทเว วุฏฺเ ปํสุ โธตา,
ฉทนปริยนฺโต ปากโฏ อโหสิ. เอโก วนจรโก ทิสฺวา "ปุพฺเพ สีลวนฺเตหิ
ปริภุตฺตฏฺาเนน ภวิตพฺพํ, ปฏิชคฺคิสฺสามิ นนฺ"ติ สมนฺตโต ปํสุํ อปเนตฺวา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๓๒๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=325&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=7093&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=7093&pagebreak=1#p325