บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓) หน้าที่ ๓๘๔.
๑๐. วาทตฺถิกสุตฺตวณฺณนา [๑๑๑๐] ทสเม สิลายูโปติ สิลาถมฺโภ. โสฬสกุกฺกุโกติ โสฬสหตฺโถ. โสฬสกุกฺกูติปิ ปาโ. เหฏฺา เนมงฺคมาติ เหฏฺา อาวาตํ ปวิฏฺา. อฏฺ กุกฺกุ อุปริเนมสฺสาติ อฏฺหตฺถา อาวาตสฺส อุปริ อุคฺคนฺตฺวา ิตา ภเวยฺยุํ. ภุสาติ พลวตี. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. สีสปาวนวคฺโค จตุตฺโถ. ----------- ๕. ปปาตวคฺค ๑. โลกจินฺตาสุตฺตวณฺณนา [๑๑๑๑] ปญฺจมสฺส ปเม สุมาคธาย โปกฺขรณิยาติ เอวํนามิกาย โปกฺขรณิยา. โลกจินฺตํ จินฺเตนฺโตติ "เกน นุ โข จนฺทิมสูริยา กตา, เกน มหาปวี, เกน มหาสมุทฺโท, เกน สตฺตา อุปปาทิตา, ๑- เกน ปพฺพตา, เกน อมฺพตาลนาฬิเกราทโย"ติ เอวรูปํ โลกจินฺตํ จินฺเตนฺโต นิสีทิ. วิเจโตติ วิคตจิตฺโต วิกฺขิตฺตจิตฺโต วา. ภูตํเยว อทฺทสาติ เต กิร อสุรา สมฺพริมายํ สมฺปริวตฺเตตฺวา ยถา เน โส ปุริโส หตฺถิอสฺสาทีสุ อารุหนฺเต อุกฺขิปิตฺวา ๒- ภิสมุฬาลจฺฉิทฺเทหิ ปวิสนฺเต ปสฺสติ, เอวํ อธิฏฺหึสุ. ตํ สนฺธาย สตฺถา "ภูตํเยว อทฺทสา"ติ อาห. เทวานํเยว โมหยมานาติ เทวานํ จิตฺตํ โมหยนฺตา. ตสฺมาติ ยสฺมา โลกจินฺตํ จินฺเตนฺโต อุมฺมตฺตโกปิ โหติ, ตสฺมา. ๒-๓. ปปาตสุตฺตาทิวณฺณนา [๑๑๑๒-๑๓] ทุติเย ปฏิภานกูโฏติ เอโก มหนฺโต ปพฺพตสทิโส มริยาทปาสาโณ. ตติเย อนิฏฺรูปนฺติ อนิฏฺสภาวํ. @เชิงอรรถ: ๑ ก. อุปฺปาทิกา ๒ สี. อุปฺปติตฺวาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๓๘๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=384&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=8350&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=8350&pagebreak=1#p384
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]