ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๔๔.

                    ๙-๑๐. สํโยชนิยธมฺมสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๒๒-๑๒๓] นวมทสมานิ อิฏฺารมฺมณวเสน กถิยมาเน พุชฺฌนกานํ
วเสน วุตฺตานีติ.
                       โลกกามคุณวคฺโค ทุติโย.
                        ----------------
                         ๑๓. ๓. คหปติวคฺค
                      ๑-๓. เวสาลีสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๒๔-๑๒๖] คหปติวคฺคสฺส ปเม อุคฺโคติ ปณีตทายกานํ อคฺคอุคฺโค,
โส ภควตา "เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ ปณีตทายกานํ ยทิทํ อุคฺโค
คหปตี"ติ เอวํ เอตทคฺเค ปิโต. เสสเมเตสุ เจว ทฺวีสุ ตติเย จ วุตฺตตฺถเมว.
                     ๔-๕. ภารทฺวาชสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๒๗-๑๒๘] จตุตฺเถ ปิณฺฑํ อุลมาโน ปริเยสมาโน ปพฺพชิโตติ
ปิณฺโฑโล. โส กิร ปริชิณฺณโภโค พฺราหฺมโณ อโหสิ. อถ ภิกฺขุสํฆสฺส
ลาภสกฺการํ ทิสฺวา ปิณฺฑตฺถาย นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิโต, โส มหนฺตํ กปลฺลปตฺตํ
คเหตฺวา จรติ, เตน กปลฺลปูรํ ยาคุํ ปิวติ, กปลฺลปูรปูเว ขาทติ, กปลฺลปูรํ
ภตฺตํ ภุญฺชติ. อถสฺส มหคฺฆสภาวํ สตฺถุ อาโรจยึสุ. สตฺถา ตสฺส ปตฺตถวิกํ
นานุชานิ. เหฏฺามญฺเจ ปตฺตํ นิกุชฺเชตฺวา เปติ. โส เปนฺโตปิ ฆํสนฺโตว
ปณาเมตฺวา เปติ, คณฺหนฺโตปิ ฆํสนฺโตว อากฑฺฒิตฺวา คณฺหาติ. ตํ คจฺฉนฺเต
กาเล ฆํสเนน ปริกฺขีณํ นาฬิโกทนมตฺตเมว คณฺหณกํ ชาตํ. ตโต สตฺถุ
อาโรเจสุํ, อถสฺส สตฺถา ปตฺตถวิกํ อนุชานิ. เถโร อปเรน สมเยน อินฺทฺริยภาวนํ
ภาเวตฺวา อคฺคผเล อรหตฺเต ปติฏฺาสิ. อิติ โส ปิณฺฑตฺถาย ปพฺพชิตตฺตา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=44&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=935&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=935&pagebreak=1#p44


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]