อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๗.

าตปริญฺา กถิตา, "ปริชานนฺ"ติ วจเนน ตีรณปริญฺา, "วิราชยํ ปชหนฺ"ติ ทฺวีหิ ปหานปริญฺาติ. ๕. ทุติยอปริชานนสุตฺตวณฺณนา [๒๗] ปญฺจเม จกฺขุวิญฺาณวิญฺาตพฺพา ธมฺมาติ เหฏฺา คหิตรูปเมว คณฺหิตฺวา ทสฺเสติ. เหฏา วา อาปาถคตํ คหิตํ, อิธ อนาปาถคตํ. อิทํ ปเนตฺถ สนฺนิฏฺานํ:- เหฏฺา อาปาถคตมฺปิ อนาปาถคตมฺปิ คหิตเมว, อิธ ปน จกฺขุวิญฺาณสมฺปยุตฺตา ตโย ขนฺธา. เต หิ จกฺขุวิญฺาเณน สห วิญฺาตพฺพตฺตา "จกฺขุวิญฺาณวิญฺาตพฺพา"ติ วุตฺตา. เสสปเทสุปิ เอเสว นโย. ๖. อาทิตฺตสุตฺตวณฺณนา [๒๘] ฉฏฺเ คยาสีเสติ คยาคามสฺส หิ อวิทูเร คยาติ เอกา โปกฺขรณีปิ อตฺถิ นทีปิ, คยาสีสนามโก หตฺถิกุมฺภสทิโส ปิฏฺิปาสาโณปิ, ยตฺถ ภิกฺขุสหสฺสสฺสปิ โอกาโส ปโหติ, ภควา ตตฺถ วิหรติ. เตน วุตฺตํ "คยาสีเส"ติ. ภิกฺขู อามนฺเตสีติ เตสํ สปฺปายธมฺมเทสนํ วิจินิตฺวา ตํ เทเสสฺสามีติ อามนฺเตสิ. ตตฺรายํ อนุปุพฺพิกถา:- อิโต กิร ทฺวานวุเต กปฺเป มหินฺโท นาม ราชา อโหสิ. ตสฺส เชฏฺปุตฺโต ปุสฺโส ^๑- นาม, โส ปูริตปารมี ปจฺฉิมภวิกสตฺโต, ปริปากคเต าเณ โพธิมณฺฑํ อารุยฺห สพฺพญฺุตํ ปฏิวิชฺฌิ. รญฺโ กนิฏฺปุตฺโต ตสฺส อคฺคสาวโก อโหสิ, ปุโรหิตปุตฺโต ทุติยสาวโก. ราชา จินฺเตสิ "มยฺหํ เชฏฺปุตฺโต นิกฺขมิตฺวา พุทฺโธ ชาโต, กนิฏฺปุตฺโต อคฺคสาวโก, ปุโรหิตปุตฺโต ทุติยสาวโก"ติ. โส "อมฺหากํเยว พุทฺโธ, อมฺหากํ ธมฺโม, อมฺหากํ สํโฆ"ติ วิหารํ กาเรตฺวา วิหารทฺวารโกฏฺกโต ยาว อตฺตโน ฆรทฺวารา อุภโต @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ผุสฺโส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=7&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=132&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=132&pagebreak=1#p7