อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๒๘๑.

มิจฺฉาปฏิปนฺโน นาม, โกกาลิโก ตถาคตสาวเก มิจฺฉาปฏิปนฺโน นาม. พหุญฺจาติ
พหุกเมว. ปสวตีติ ปฏิลภติ. ตายาติ ตาย มิจฺฉาปฏิปตฺติสงฺขาตาย อธมฺมจริยาย.
เปจฺจาติ อิโต คนฺตฺวา. อปายญฺจ คจฺฉตีติ นิรยาทีสุ อญฺญตรสฺมึ นิพฺพตฺตติ.
สุกฺกปกฺเขปิ เอเสว นโย.
                        ๕. อนุโสตสุตฺตวณฺณนา
     [๕] ปญฺจเม อนุโสตํ คจฺฉตีติ อนุโสตคามี. กิเลสโสตสฺส ปจฺจนีก-
ปฏิปตฺติยา ปฏิโสตํ คจฺฉตีติ ปฏิโสตคามี. ฐิตตฺโตติ ฐิตสภาโว. ติณฺโณติ โอฆํ
ตริตฺวา ฐิโต. ปารคโตติ ๑- ปรตีรํ คโต. ถเล ติฏฺฐตีติ นิพฺพานถเล ติฏฺฐติ.
พฺราหฺมโณติ เสฏฺโฐ นิทฺโทโส. อิธาติ อิมสฺมึ โลเก. กาเม จ ปฏิเสวตีติ กิเลส-
กาเมหิ วตฺถุกาเม ปฏิเสวติ. ปาปญฺจ กมฺมํ กโรตีติ ปาปญฺจ ๒- ปาณาติปาตาทิกมฺมํ
กโรติ. ปาปญฺจ กมฺมํ น กโรตีติ ปญฺจเวรกมฺมํ น กโรติ. อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว
ฐิตตฺโตติ อยํ อนาคามิปุคฺคโล ตสฺมา โลกา ปุน ปฏิสนฺธิวเสน อนาคมนโต
ฐิตตฺโต นาม.
     ตณฺหาธิปนฺนาติ ตณฺหาย อธิปนฺนา อชฺโฌตฺถฏา, ตณฺหํ วา อธิปนฺนา
อชฺโฌคาฬฺหา. ปริปุณฺณเสโขติ สิกฺขาปาริปูริยํ ฐิโต. อปริหานธมฺโมติ อปริหีน-
สภาโว. เจโตวสิปฺปตฺโตติ จิตฺตวสีภาวปฺปตฺโต. เอวรูโป ขีณาสโว โหติ, อิธ
ปน อนาคามี กถิโต. สมาหิตินฺทฺริโยติ สมาหิตฉฬินฺทฺริโย. ๓- ปโรปราติ ปโรวรา
อุตฺตมลามกา, กุสลากุสลาติ อตฺโถ. สเมจฺจาติ ญาเณน สมาคนฺตฺวา. วิธูปิตาติ
วิทฺธํสิตา ฌาปิตา วา. วุสิตพฺรหฺมจริโยติ มคฺคพฺรหฺมจริยํ วุสิตฺวา ๔- ฐิโต.
โลกนฺตคูติ ติวิธสฺสาปิ โลกสฺส อนฺตํ คโต. ปารคโตติ ฉหากาเรหิ ปารคโต.
อิธ ขีณาสโวว กถิโต. อิติ สุตฺเตปิ คาถาสุปิ วฏฺฏวิวฏฺฏเมว กถิตํ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ปารงฺคโตติ     ๒ ฉ.ม. ปาปกญฺจ
@๓ สี. สมฺมาฐปิตฉฬินฺทฺริโย  ๔ ฉ.ม. วสิตฺวา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๘๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=281&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6495&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6495&modeTY=2&pagebreak=1#p281