ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๒๘๖.

มํ ปฏิโจเทสฺสตีติ อยเมตฺถ อตฺโถ. เขมปฺปตฺโตติ เขมํ ปตฺโต. เสสปททฺวยํ
อิมสฺเสว เววจนํ. สพฺพเมตํ ๑- เวสารชฺชาณเมว สนฺธาย วุตฺตํ. ทสพลสฺส หิ
"อยํ นาม ธมฺโม ตยา อนภิสมฺพุทฺโธ"ติ โจทกํ ปุคฺคลํ วา โจทนาการณํ
อนภิสมฺพุทฺธธมฺมํ วา อปสฺสโต "สภาวพุทฺโธเยว วต ๒- สมาโน อหํ พุทฺโธสฺมีติ
วทามี"ติ ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส พลวตรํ โสมนสฺสํ อุปฺปชฺชติ, เตน สมฺปยุตฺตํ าณํ
เวสารชฺชํ นาม. ตํ สนฺธาย "เขมปฺปตฺโต"ติอาทิมาห. เอวํ สพฺพตฺถ อตฺโถ
เวทิตพฺโพ.
     อนฺตรายิกา ธมฺมาติ เอตฺถ ปน อนฺตรายํ กโรนฺตีติ อนฺตรายิกา. เต อตฺถโต
สญฺจิจฺจ วีติกฺกนฺตา สตฺต อาปตฺติกฺขนฺธา. สญฺจิจฺจ วีติกฺกนฺตํ หิ อนฺตมโส
ทุกฺกฏทุพฺภาสิตมฺปิ มคฺคผลานํ อนฺตรายํ กโรติ. อิธ ปน เมถุนธมฺมา อธิปฺเปตา. ๓-
เมถุนํ เสวโต หิ ยสฺส กสฺสจิ นิสฺสํสยเมว มคฺคผลานํ อนฺตราโย โหติ.
     ยสฺส โข ปน เต อตฺถายาติ ราคกฺขยาทีสุ ยสฺส อตฺถาย. ธมฺโม เทสิโตติ
อสุภภาวนาทิธมฺโม กถิโต. ตตฺร วต มนฺติ ตสฺมึ อนิยฺยานิกธมฺเม มํ. เสสํ
วินเย วุตฺตนเยเนว ๔- เวทิตพฺพํ.
     วาทปถาติ วาทาเยว. ปุถูติ พหู. สิตาติ อุปนิพทฺธา อภิสงฺขตา. อถวา
ปุถุสฺสิตาติ ปุถุภาวํ สิตา อุปคตา, ปุถูหิ วา สิตาติปิ ปุถุสฺสิตา. ยํ
นิสฺสิตาติ เอตรหิปิ ยํ วาทปถํ นิสฺสิตา. น เต ภวนฺตีติ เต วาทปถา น ภวนฺติ
ภิชฺชนฺติ วินสฺสนฺติ. ธมฺมจกฺกนฺติ เทสนาาณสฺสปิ ปฏิเวธาณสฺสปิ เอตํ
นามํ. เตสุ เทสนาาณํ โลกิยํ, ปฏิเวธาณํ โลกุตฺตรํ. เกวลีติ สกลโลกุตฺตร-
สมนฺนาคโต. ๕- ตาทิสนฺติ ตถาวิธํ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. สพฺพมฺเปตํ     ม. จ    ฉ.ม. เมถุนธมฺโม อธิปฺเปโต
@ ฉ.ม. เสสํ วุตฺตนเยเนว    ม. สกโล กุสลสมนฺนาคโต, ฉ. สกลคุณสมนฺนาคโต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๘๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=286&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6612&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6612&pagebreak=1#p286


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]