อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๙๘.

"น เม อาจริโย อตฺถิ สทิโส เม น วิชฺชติ สเทวกสฺมึ โลกสฺมึ นตฺถิ เม ปฏิปุคฺคโล"ติ- ^๑- อาทีหิ จสฺส สุตฺเตหิ อญฺเญสํ พุทฺธานํ อภาโว ทีเปตพฺโพ. ตสฺมาติ ยสฺมา สพฺเพปิ พุทฺธา สทฺธมฺมครุโน, ตสฺมา. มหตฺตมภิกงฺขตาติ มหนฺตภาวํ ปตฺถยมาเนน. สรํ พุทฺธานสาสนนฺติ พุทฺธานํ สาสนํ สรนฺเตน. ยโตติ ยสฺมึ กาเล. มหตฺเตน สมนฺนาคโตติ รตฺตญฺญุมหตฺตํ เวปุลฺลมหตฺตํ พฺรหฺมจริยมหตฺตํ ลาภคฺคมหตฺตนฺติ อิมินา จตุพฺพิเธน มหตฺเตน สมนฺนาคโต. อถ เม สํเฆปิ คารโวติ อถ มยฺหํ สํเฆปิ คารโว ชาโต. ^๒- กสฺมึ ปน กาเล ภควตา สํเฆ คารโว กโตติ? มหาปชาปติยา ทุสฺสยุคทานกาเล. ตทา หิ ภควา อตฺตโน อุปนีตทุสฺสยุคํ "สํเฆ โคตมิ เทหิ, สํเฆ เต ทินฺเน อหญฺเจว ปูชิโต ภวิสฺสามิ สํโฆ จา"ติ วทนฺโต สํเฆ คารวํ อกาสิ นาม. ๒. ทุติยอุรุเวลสุตฺตวณฺณนา [๒๒] ทุติเย สมฺพหุลาติ พหุกา. พฺราหฺมณาติ หุหุกชาติเกน พฺราหฺมเณน สทฺธึ อาคตา พฺราหฺมณา. ชิณฺณา วุฑฺฒาติ ชราชิณฺณา วโยวุฑฺฒา. ^๓- มหลฺลกาติ ชาติมหลฺลกา. อทฺธคตาติ ตโย วเย อทฺเธ อติกฺกนฺตา. สุตํ เนตนฺติ ^๔- อเมฺหหิ สุตํ เอตํ. ตยิทํ โภ โคตม ตเถวาติ โภ โคตม เอตํ อเมฺหหิ สุตํ การณํ ตถาเอว. ตยิทํ โภ โคตม น สมฺปนฺนเมวาติ ตํ เอตํ อภิวาทนาทีนํ อกรณํ อนนุจฺฉวิกเมว. อกาลวาทีติอาทีสุ อกาเล วทตีติ อกาลวาที. อสภาวํ วทตีติ อภูตวาที. อนตฺถํ วทติ, โน อตฺถนฺติ อนตฺถวาที. อธมฺมํ วทติ, โน ธมฺมนฺติ อธมฺมวาที. อวินยํ วทติ, โน วินยนฺติ อวินยวาที. อนิธานวตึ วาจํ ภาสิตาติ น หทเย @เชิงอรรถ: ^๑ วิ.มหา. ๔/๑๑/๑๑ ปญฺจวคฺคิยกถา, ม.ม. ๑๓/๓๔๑/๓๒๓ โพธิราชกุมารสุตฺต ^๒ ม. กโต @^๓ ฉ.ม. ชิณฺณาติ ชราชิณฺณา. วุฑฺฒาติ วโยวุทฺธา ^๔ ฉ.ม. สุตเมตนฺติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๙๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=298&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6888&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6888&modeTY=2&pagebreak=1#p298