วุจฺจนฺติ. สจฺจํ มุสา วาปิ ปรํ ทเหยฺยาติ เตสุ สยํสํวุตสงฺขาเตสุ ทิฏฺฐิคติเกสุ
ตถาคโต ตาทิ เตสํ เอกมฺปิ วจนํ "อิทเมว สจฺจํ โมฆมญฺญนฺ"ติ เอวํ สจฺจํ
มุสา วาปิ ปรํ อุตฺตมํ ๑- กตฺวา น โอทเหยฺย น สทฺทเหยฺย น ปตฺติยาเยยฺย.
เอตญฺจ สลฺลนฺติ เอตํ ทิฏฺฐิสลฺลํ. ปฏิกจฺจ ทิสฺวาติ ปุเรตรํ โพธิมูเลเยว ทิสฺวา.
วิสตฺตาติ ลคฺคา ลคฺคิตา ๒- ปลิพุทฺธา. ชานามิ ปสฺสามิ ตเถว เอตนฺติ เอตฺถายํ ๓-
ปชา อชฺโฌสิตา คิลิตฺวา ปรินิฏฺฐเปตฺวา วิสตฺตา ลคฺคา ลคฺคิตา, เอตํ ๔- อหมฺปิ
ชานามิ ปสฺสามิ. ตเถว เอตํ ๕- ยถา เอตาย ปชาย คหิตนฺติ เอวํ อชฺโฌสิตํ
นตฺถิ ตถาคตานนฺติ อตฺโถ.
๕. พฺรหฺมจริยสุตฺตวณฺณนา
[๒๕] ปญฺจเม ชนกุหนตฺถนฺติ ตีหิ กุหนวตฺถูหิ ชนสฺส กุหนตฺถาย. น
ชนลปนตฺถนฺติ น ชนสฺส อุปลาปนตฺถํ. น ลาภสกฺการสิโลกานิสํสตฺถนฺติ น
จีวราทิถุติวจนตฺถํ. น อิติวาทปฺปโมกฺขานิสํสตฺถนฺติ น เตน เตน การเณน
กตวาทานิสํสตฺถํ, น วาทสฺส ปโมกฺขานิสํสตฺถํ. น อิติ มํ ชโน ชานาตูติ
น "เอวํ กิร ภิกฺขู"ติ ๖- ชนสฺส ชานนตฺถาย. สํวรตฺถนฺติ ปญฺจหิ สํวเรหิ
สํวรตฺถาย. ๗- ปหานตฺถนฺติ ตีหิ ปหาเนหิ ปชหนตฺถาย. วิราคตฺถนฺติ ราคาทีนํ
วิรชฺชนตฺถาย. ๘- นิโรธตฺถนฺติ เตสํเยว นิรุชฺฌนตฺถาย. อนีติหนฺติ อิติหปริ-
วชฺชิตํ, อปรปตฺติยนฺติ อตฺโถ. นิพฺพาโนคธคามินนฺติ นิพฺพานสฺส อนฺโตคธคามินํ. ๙-
มคฺคพฺรหฺมจริยญฺหิ นิพฺพานํ อารมฺมณํ กริตฺวา นิพฺพานสฺส อนฺโตเยว วตฺตติ
ปวตฺตติ. ปฏิปชฺชนฺตีติ ทุวิธมฺปิ ปฏิปชฺชนฺติ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ
กเถตฺวา คาถาสุ วิวฏฺฏเมว กถิตํ.
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อุปมํ ๒ ฉ.ม. ลคิตา. เอวมุปริปิ
@๓ สี. ยตฺถายํ, ฉ.ม. ยถายํ ๔ ฉ.ม. เอวํ
@๕ ฉ.ม. ตถา เอวํ ๖ ฉ.ม. เอวํ กิร เอส ภิกฺขุ, เอวํ กิร เอส ภิกฺขูติ
@๗ ฉ.ม. สํวรณตฺถาย ๘ สี. วิราชนตฺถาย, ม. วิสฺสชฺชนตฺถาย
@๙ ฉ.ม. อนฺโตคามินํ
เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=309&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=7152&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=7152&modeTY=2&pagebreak=1#p309