ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๒๕.

ชมฺโพนทสงฺขาตสฺส ชาติรตฺตสุวณฺณสฺส ๑- นิกฺขสทิสํ ครหิตพฺพโทสวิมุตฺตํ โก ตํ
ปุคฺคลํ นินฺทิตุํ อรหติ. พฺรหฺมุนาปิ ปสํสิโตติ มหาพฺรหฺมุนาปิ เอส ปุคฺคโล
ปสํสิโตเยวาติ. เทสนาปริโยสาเน จตฺตาฬีส ภิกฺขุสหสฺสานิ อรหตฺเต ปติฏฺฐหึสุ.
                        ๙. ธมฺมปทสุตฺตวณฺณนา
     [๒๙] นวเม ธมฺมปทานีติ ธมฺมโกฏฺฐาสา. อนภิชฺฌาติอาทีสุ อภิชฺฌาปฏิกฺเขเปน
อนภิชฺฌา, พฺยาปาทปฏิกฺเขเปน อพฺยาปาโท, มิจฺฉาสติปฏิกฺเขเปน สมฺมาสติ,
มิจฺฉาสมาธิปฏิกฺเขเปน สมฺมาสมาธิ เวทิตพฺโพ.
     อนภิชฺฌาลูติ นิตฺตโณฺห หุตฺวา. อพฺยาปนฺเนน เจตสาติ สพฺพกาลํ ปกติภาวํ
อวิชหนฺเตน จิตฺเตน. สโต เอกคฺคจิตฺตสฺสาติ สติยา สมนฺนาคโต อารมฺมเณ
เอกคฺคจิตฺโต อสฺส. อชฺฌตฺตํ สุสมาหิโตติ นิยกชฺฌตฺเต สุฏฺฐุ ฐปิตจิตฺโต. อิมสฺมึ
สุตฺเตปิ คาถายปิ วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ.
                       ๑๐. ปริพฺพาชกสุตฺตวณฺณนา
     [๓๐] ทสเม อภิญฺญาตาติ ญาตา ปากฏา. อนฺนภาโรติอาทีนิ เตสํ นามานิ.
ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโตติ ผลสมาปตฺติโต วุฏฺฐิโต. สา หิ อิธ ปฏิสลฺลานนฺติ
อธิปฺเปตา. ปจฺจกฺขายาติ ปฏิกฺขิปิตฺวา. อภิชฺฌาลุนฺติ สตณฺหํ. กาเมสุ
ติพฺพสาราคนฺติ วตฺถุกาเมสุ พหลราคํ. ตมหํ ตตฺถ เอวํ วเทยฺยนฺติ ตํ อหํ ๒-
ตสฺมึ วจเน  วุตฺเต ๒- ตสฺมึ การเณ เอวํ วเทยฺยํ. ปฏิกฺโกสิตพฺพํ มญฺเญยฺยาติ
ปฏิกฺโกสิตพฺพนฺติ ปฏิพาหิตพฺพนฺติ ๓- มญฺเญยฺย. สหธมฺมิกาติ สการณา.
วาทานุปาตาติ ธมฺมิกวาเท ฆฏฺฏยมานา อธมฺมิกวาทานุปาตา, วาทปฺปวตฺติโยติ อตฺโถ.
คารยฺหา ฐานาติ ครหิตพฺพยุตฺตกา ปจฺจยา. อาคจฺฉนฺตีติ อุปคจฺฉนฺติ.
@เชิงอรรถ:  สี. รตฺตสุวณฺณสฺส     ๒-๒ ฉ.ม. อิเม ปาฐา น ทิสฺสนฺติ
@ ฉ.ม. ปฏิกฺโกสิตพฺพานิ ปฏิพาหิตพฺพานิ วา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๒๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=325&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=7523&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=7523&modeTY=2&pagebreak=1#p325


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]