อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๕๔.

อริยธมฺเม ฐิโตติ ปญฺจสีลธมฺเม ปติฏฺฐิโต. เปจฺจ สคฺเค ปโมทตีติ ปรโลกํ คนฺตฺวา ยตฺถ สคฺเค ปฏิสนฺธึ คณฺหาติ, ตตฺถ โมทติ. โสตาปนฺนสกทาคามิโน วา โหนฺตุ อนาคามี ^๑- วา สพฺเพสํ อยํ ปฏิปทา ลพฺภเตวาติ. ๒. อานณฺยสุตฺตวณฺณนา [๖๒] ทุติเย อธิคมนียานีติ ปตฺตพฺพานิ. กามโภคินาติ วตฺถุ กาเม จ กิเลสกาเม จ ปริภุญฺชนฺเตน. อตฺถิสุขาทีสุ อตฺถีติ อุปฺปชฺชนกสุขํ อตฺถิสุขํ นาม. โภเค ปริภุญฺชนฺตสฺส ^๒- อุปฺปชฺชนกสุขํ โภคสุขํ นาม. อนโณสฺมีติ อุปฺปชฺชนกสุขํ อนณฺยสุขํ นาม. นิทฺโทโส อนวชฺโชสฺมีติ อุปฺปชฺชนกสุขํ อนวชฺชสุขํ นาม. ภุญฺชนฺติ ภุญฺชมาโน. ปญฺญา วิปสฺสตีติ ปญฺญาย วิปสฺสติ. อุโภ ภาเคติ เทฺว โกฏฺฐาเส, เหฏฺฐิมานิ ตีณิ เอกํ โกฏฺฐาสํ, อนวชฺชสุขํ เอกํ โกฏฺฐาสนฺติ เอวํ ปญฺญาย สมฺปสฺสมาโน เทฺว โกฏฺฐาเส ชานาตีติ อตฺโถ. อนวชฺชสุขสฺเสตนฺติ เอตํ ติวิธมฺปิ สุขํ อนวชฺชสุขสฺส โสฬสึ กลํ นาคฺฆตีติ. ๓. พฺรหฺมสุตฺตวณฺณนา [๖๓] ตติยํ ติกนิปาเต วณฺณิตเมว. สปุพฺพเทวตานีติ ปทมตฺตเมว เอตฺถ วิเสโส. จตุตฺเถ สพฺพํ อุตฺตานเมว. ๕. รูปสุตฺตวณฺณนา [๖๕] ปญฺจเม รูเป ปมาณํ คเหตฺวา ปสนฺโน รูปปฺปมาโณ นาม. รูปปฺปสนฺโน ตสฺเสว อตฺถเววจนํ. ^๓- โฆเส ปมาณํ คเหตฺวา ปสนฺโน โฆสปฺปมาโณ @เชิงอรรถ: ^๑ สี. อนาคามีติ, ม. อนาคามิโน ^๒ ม. ปริภุญฺชนฺเตน @^๓ ฉ.ม. อตฺถวจนํ. เอวมุปริปิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=354&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8189&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8189&modeTY=2&pagebreak=1#p354