อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๖๐.

นุ โข, ธมฺโม นุ โข น ธมฺโม นุ โข, สํโฆ นุ โข, น สํโฆ นุ โข, มคฺโค นุ โข น มคฺโค นุ โข, ปฏิปทา นุ โข น ปฏิปทา นุ โข"ติ ยสฺส สํสโย อุปฺปชฺเชยฺย, ตํ โว วทามิ ปุจฺฉถ ภิกฺขเวติ อยเมตฺถ สงฺเขปตฺโถ. สตฺถุคารเวนปิ น ปุจฺเฉยฺยาถาติ "มยํ สตฺถุ สนฺติเก ปพฺพชิมฺห, จตฺตาโร ปจฺจยาปิ โน สตฺถุ สนฺตกาว, เต ^๑- มยํ เอตฺตกํ กาลํ กงฺขํ อกตฺวา น อรหาม อชฺช ปจฺฉิเม กาเล กงฺขํ กาตุนฺ"ติ สเจ เอวํ สตฺถริ คารเวน น ปุจฺฉถ. สหายโกปิ ภิกฺขเว สหายกสฺส อาโรเจตูติ ตุมฺหากํ โย ยสฺส ภิกฺขุสฺส สนฺทิฏฺโ สมฺภตฺโต, โส ตสฺส อาโรเจตุ, อหํ เอกภิกฺขุสฺส กเถสฺสามิ, ตสฺส กถํ สุตฺวา สพฺเพ นิกฺกงฺขา ภเวยฺยาถาติ ^๒- ทสฺเสติ. เอวํ ปสนฺโนติ เอวํ สทฺทหามิ อหนฺติ อตฺโถ. าณเมวาติ นิกฺกงฺขาภาวปจฺจกฺขกรณาณํเยว เอตฺถ ตถาคตสฺส, น สทฺธามตฺตนฺติ อตฺโถ. อิเมสํ หิ อานนฺทาติ อิเมสํ อนฺโตสาณิยํ นิสินนานํ ปญฺจนฺนํ ภิกฺขุสตานํ. โย ปจฺฉิมโกติ โย คุณวเสน ปจฺฉิมโก, อานนฺทตฺเถรํเยว สนฺธายาห. ๗. อจินฺเตยฺยสุตฺตวณฺณนา [๗๗] สตฺตเม อจินฺเตยฺยานีติ จินฺเตตุํ อยุตฺตานิ. น จินฺเตตพฺพานีติ อจินฺเตยฺยตฺตาเยว น จินฺเตตพฺพานิ. ยานิ จินฺเตนฺโตติ ยานิ การณานิ จินฺเตนฺโต. อุมฺมาทสฺสาติ อุมฺมตฺตกภาวสฺส. วิฆาตสฺสาติ ทุกฺขสฺส. พุทฺธวิสโยติ พุทฺธานํ วิสโย, สพฺพญฺุตาณาทีนํ พุทฺธคุณานํ ปวตฺติ จ อานุภาโว จ. ฌานวิสโยติ อภิญฺาฌานวิสโย. ^๓- กมฺมวิปาโกติ ทิฏฺธมฺมเวทนียาทีนํ กมฺมานํ วิปาโก. โลกจินฺตาติ "เกน นุ โข จนฺทิมสุริยา กตา, เกน มหาปวี, เกน มหาสมุทฺโท, เกน สตฺตา อุปฺปาทิตา, เกน ปพฺพตา, เกน อมฺพตาลนาฬิเกราทโย"ติ เอวรูปา โลกจินฺตา. @เชิงอรรถ: ^๑ ม. เตน ^๒ ฉ.ม. ภวถาติ ^๓ ม. อภิญฺาทิวิสโย

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๖๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=360&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8316&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8316&pagebreak=1#p360