บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๓๗๑.
ทเมนฺโต ผรุเสน ทเมติ นาม, กาเลน กาลํ ตทุภยํ กโรนฺโต สณฺหผรุเสน ทเมติ นาม. ๒. ชวสุตฺตวณฺณนา [๑๑๒] ทุติเย อาชฺชเวนาติ อุชุกภาเวน. ชเวนาติ ปทเวเคน. ขนฺติยาติ อธิวาสนกฺขนฺติยา. โสรจฺเจนาติ สุจิภาวสีเลน. ปุคฺคลคุณงฺเคสุ ชเวนาติ ญาณชเวน. เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมว. ๓. ปโตทสุตฺตวณฺณนา [๑๑๓] ตติเย ปโตทจฺฉายนฺติ วิชฺฌนตฺถํ อุกฺขิตฺตสฺส ปโตทสฺส ฉายํ. สํวิชฺชตีติ "ชโว เม คเหตพฺโพ"ติ สลฺลกฺขณวเสน สํวิชฺชติ. สํเวคํ อาปชฺชตีติ สํเวคํ ๑- ปฏิวิชฺฌติ. ๒- โลมเวธวิทฺโธติ โลมกูเป ปโตทเวเธน วิทฺธมตฺโต. ธมฺมเวธวิทฺโธติ ฉวิจมฺมํ ฉินฺทนฺเตน ปโตทเวเธน วิทฺโธ. อฏฺฐิเวธวิทฺโธติ อฏฺฐึ ภินฺทนฺเตน เวเธน วิทฺโธ. กาเยนาติ นามกาเยน. ปรมสจฺจนฺติ นิพฺพานํ. สจฺฉิกโรตีติ ผุสติ. ๓- ปญฺญายาติ สห วิปสฺสนาย มคฺคปญฺญาย. ๔. นาคสุตฺตวณฺณนา [๑๑๔] จตุตฺเถ อฏฺฐิกตฺวาติ อฏฺฐิโก หุตฺวา. ติณวนินฺนาทสทฺทานนฺติ เอตฺถ ติณโวติ เฑณฺฑิโม, ๔- นินฺนาทสทฺโทติ สพฺเพสมฺปิ เอกโต มิสฺสิโต มหาสทฺโท. ฑํสาทีสุ ฑํสาติ ปิงฺคลมกฺขิกา, มกสาติ มกสาว. ขิปฺปญฺเญว คนฺตา โหตีติ สีลสมาธิปญฺญาวิมุตฺติวิมุตฺติญาณทสฺสนานิ ปูเรตฺวา ขิปฺปเมว คนฺตา โหติ. @เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ. เวคํ ๒ ฉ.ม. ปฏิปชฺชติ @๓ ฉ.ม. ปสฺสติ ๔ ฉ.ม. ฑิณฺฑิโมเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๗๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=371&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8555&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8555&modeTY=2&pagebreak=1#p371
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]