บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๓๗๓.
อตฺตโนว ทิฏฺฐึ ปหาย เตสํ ทิฏฺฐิวเสน น คจฺฉตีติ อตฺโถ. อิธาปิ ขีณาสโวว อธิปฺเปโต. ๘-๑๐. สํเวชนียาทิสุตฺตตฺตยวณฺณนา [๑๑๘-๑๒๐] อฏฺฐเม ทสฺสนียานีติ ปสฺสิตพฺพยุตฺตกานิ. สํเวชนียานีติ สํเวคชนกานิ. นวเม ชาติภยนฺติ ชาตึ อารพฺภ อุปฺปชฺชนกภยํ. เสสปเทสุปิ เอเสว นโย. ทสเม อคฺคิภยนฺติ อคฺคึ ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชนกภยํ. เสสปเทสุปิ เอเสว นโย. เกสิวคฺโค ทุติโย. ------------- ๑๓. ๓. ภยวคฺค ๑. อตฺตานุวาทสุตฺตวณฺณนา [๑๒๑] ตติยสฺส ปฐเม อตฺตานุวาทภยนฺติ อตฺตานํ อนุวทนฺตสฺส อุปฺปชฺชนกภยํ. ปรานุวาทภยนฺติ ปรสฺส อนุวาทโต อุปฺปชฺชนกภยํ. ทณฺฑภยนฺติ ทฺวตฺตึสกมฺมกรณํ ๑- ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชนกภยํ. ทุคฺคติภยนฺติ จตฺตาโร อปาเย ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชนกภยํ. อิทํ วุจฺจติ ภิกฺขเว อตฺตานุวาทภยนฺติอาทีสุ อตฺตานุวาทภยํ ตาว ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส อชฺฌตฺตํ หิริ สมุฏฺฐาติ, สาสฺส ๒- ตีสุ ทฺวาเรสุ สํวรํ ชเนติ, ตีสุ ทฺวาเรสุ สํวโร จตุปาริสุทฺธิสีลํ โหติ, โส ตสฺมึ สีเล ปติฏฺฐาย วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อคฺคผเล ปติฏฺฐาติ. ปรานุวาทภยทณฺฑภยานิ ๓- ปน ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส พหิทฺธา โอตฺตปฺปํ สมุฏฺฐาติ, ตทสฺส ตีสุ ทฺวาเรสุ สํวรํ ชเนติ, ตีสุ ทฺวาเรสุ สํวโร จตุปาริสุทฺธิสีลํ โหติ. โส ตสฺมึ สีเล ปติฏฺฐาย วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อคฺคผเล @เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ....กมฺมการเณ, ฉ.ม....กมฺมการณา ๒ ม. ตทาสฺส ๓ ฉ.ม. ปรานุวาทยํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๗๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=373&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8597&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8597&modeTY=2&pagebreak=1#p373
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]