บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๓๗๙.
๑๐. จกฺกวตฺติอจฺฉริยสุตฺตวณฺณนา [๑๓๐] ทสเม ขตฺติยปริสาติ อภิสิตฺตา จ อนภิสิตฺตา จ ขตฺติยา. เต หิ กิร "ราชา จกฺกวตฺติ นาม อภิรูโป ปาสาทิโก โหติ, อากาเสน วิจรนฺโต รชฺชํ อนุสาสติ, ธมฺมิโก ธมฺมราชา"ติ ตสฺส คุณกถํ สุตฺวา สวเนน ทสฺสนมฺหิ สเมนฺเต อตฺตมนา โหนฺติ. ภาสตีติ "กถํ ตาตา ราชธมฺมํ ปูเรถ, ปเวณึ รกฺขถา"ติ ปฏิสนฺถารํ กโรติ. พฺราหฺมเณสุ ปน "กถญฺจ อาจริยา มนฺเต วาเจถ, อนฺเตวาสิกา มนฺเต คณฺหนฺติ, ทกฺขิณํ วา วตฺถานิ วา กปิลํ ๑- วา ลภถา"ติ เอวํ ปฏิสนฺถารํ กโรติ. คหปตีสุ "กถํ ตาตา น โว ราชกุลโต ทณฺเฑน วา พนฺธเนน ๒- วา ปีฬา อตฺถิ, สมฺมา เทโว ธารํ อนุปฺปเวจฺฉติ, สสฺสานิ สมฺปชฺชนฺตี"ติ เอวํ ปฏิสนฺถารํ กโรติ. สมเณสุ "กถํ ภนฺเต กจฺจิ ปพฺพชิตปริกฺขารา สุลภา, สมณธมฺเม นปฺปมชฺชถา"ติ เอวํ ปฏิสนฺถารํ กโรตีติ. ภยวคฺโค ตติโย. ------------ ๑๔. ๔. ปุคฺคลวคฺค ๑. สํโยชนสุตฺตวณฺณนา [๑๓๑] จตุตฺถสฺส ปเม อุปปตฺติปฏิลาภิยานีติ เยหิ อนฺตรา อุปปตฺตึ ปฏิลภติ. ภวปฏิลาภิยานีติ อุปปตฺติภวสฺส ปฏิลาภาย ปจฺจยานิ. สกทาคามิสฺสาติ อิทํ อปฺปหีนสํโยชเนสุ อริเยสุ อุตฺตมโกฏิยา คหิตํ. ยสฺมา ปน อนฺตราปรินิพฺพายิสฺส @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. สีลํ ๒ สี. พลินาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=379&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8728&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8728&pagebreak=1#p379
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]