อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๖๖.

[๑๒๔] ฉฏฺเฐ สุภนิมิตฺตนฺติ อิฏฺฐารมฺมณํ. [๑๒๕] สตฺตเม ปฏิฆนิมิตฺตนฺติ อนิฏฺฐนิมิตฺตํ. [๑๒๖] อฏฺฐเม ปรโต จ โฆโสติ ปรสฺส สนฺติกา อสทฺธมฺมสฺสวนํ. [๑๒๗] นวเม ปรโต จ โฆโสติ ปรสฺส สนฺติกา สทฺธมฺมสฺสวนํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. อาสาทุปฺปชหวคฺโค ปฐโม. -------------- ๑๒. ๒. อายาจนวคฺควณฺณนา [๑๓๑] ทุติยสฺส ปฐเม สทฺโธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ เอวํ สมฺมา อายาจมาโน อายาเจยฺยาติ สทฺโธ ภิกฺขุ อุฏฺฐหิตฺวา "ยาทิโส สาริปุตฺตตฺเถโร ปญฺญาย, อหํปิ ตาทิโส โหมิ. ยาทิโส โมคฺคลฺลานตฺเถโร อิทฺธิยา, อหํปิ ตาทิโส โหมี"ติ เอวํ อายาจนฺโต ปิเหนฺโต ปฏฺเฐนฺโต ยํ อตฺถิ, ตสฺเสว ปฏฺฐิตตฺตา สมฺมา ปฏฺเฐยฺย นาม. อิโต อุตฺตรึ ปฏฺเฐนฺโต มิจฺฉา ปฏฺเฐยฺย. เทฺว หิตฺวา ^๑- เอวรูปา หิ ปฏฺฐนา ยํ นตฺถิ, ตสฺส ปฏฺฐิตตฺตา มิจฺฉาปฏฺฐนา นาม โหติ. กึการณา? เอสา ภิกฺขเว ตุลา เอตํ ปมาณนฺติ ยถา หิ สุวณฺณํ วา หิรญฺญํ วา ตุเลนฺตสฺส ตุลา อิจฺฉิตพฺพา, ธญฺญํ นิมนฺตสฺส มานนฺติ ตุลเน ตุลา, มินเน จ มานํ ปมาณํ โหติ, เอวเมว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ เอสา ตุลา เอตํ ปมาณํ ยทิทํ สาริปุตฺต- โมคฺคลฺลานา. เต คเหตฺวา "อหํปิ ญาเณน วา อิทฺธิยา วา สมาโน ^๒- โหมี"ติ อตฺตานํ ตุเลตุํ วา มาเนตุํ วา สกฺกา, น อิโต อญฺญถา. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ^๒ ฉ.ม.,อิ. เอตมฺปมาโณ, ก. เอวํ ปมาโณ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=66&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=1467&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=1467&modeTY=2&pagebreak=1#p66