อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๕๑.

ตถาคตวาเร อตฺถญฺญูติ ปญฺจ อตฺเถ ชานาติ. ธมฺมญฺญูติ จตฺตาโร ธมฺเม ชานาติ. มตฺตญฺญูติ จตูสุ ปจฺจเยสุ ปฏิคฺคหณปริโภคมตฺตํ ชานาติ. กาลญฺญูติ อยํ กาโล ปฏิสลฺลานสฺส, ^๑- อยํ สมาปตฺติยา, อยํ ธมฺมเทสนาย, อยํ ชนปทจาริกายาติ เอวํ กาลํ ชานาติ. ปริสญฺญูติ อยํ ปริสา ขตฺติยปริสา ฯเปฯ อยํ สมณปริสาติ ชานาติ. อนุตฺตรนฺติ นวหิ โลกุตฺตรธมฺเมหิ อนุตฺตรํ. ธมฺมจกฺกนฺติ เสฏฺฐจกฺกํ. ๒. ทุติยจกฺกานุวตฺตนสุตฺตวณฺณนา [๑๓๒] ทุติเย ปิตรา ปวตฺติตํ จกฺกนฺติ จกฺกวตฺติมฺหิ ปพฺพชิเต วา กาลกเต วา จกฺกรตนํ สตฺตาหมตฺตํ ฐตฺวา อนฺตรธายติ, กถเมส ตํ อนุปฺปวตฺเตติ นาม? ปิตุปฺปเวณิยํ ฐตฺวา จกฺกวตฺติวตฺตํ ปูเรตฺวา จกฺกวตฺติรชฺชํ กาเรนฺโตปิ ปิตรา ปวตฺติตเมว อนุปฺปวตฺเตติ นาม. ๓. ธมฺมราชาสุตฺตวณฺณนา [๑๓๓] ตติยํ ติกนิปาเต วุตฺตนยเมว. เสวิตพฺพาเสวิตพฺเพ ปเนตฺถ ปจฺฉิมปททฺวยเมว วิเสโส. ตตฺถ สมฺมาอาชีโว เสวิตพฺโพ, มิจฺฉาอาชีโว น เสวิตพฺโพ. สปฺปาโย คามนิคโม เสวิตพฺโพ, อสปฺปาโย น เสวิตพฺโพ. ๔. ยสฺสํทิสํสุตฺตวณฺณนา [๑๓๔] จตุตฺเถ อุภโตติ ทฺวีหิปิ ปกฺเขหิ. มาติโต จ ปิติโต จาติ ยสฺส หิ มาตา ขตฺติยา, มาตุ มาตา ขตฺติยา, ตสฺสาปิ มาตา ขตฺติยา. ปิตา ขตฺติโย, ปิตุ ปิตา ขตฺติโย, ตสฺสปิ ปิตา ขตฺติโย. โส อุภโต สุชาโต มาติโต จ ปิติโต จ. สํสุทฺธคหณิโกติ สํสุทฺธาย มาตุกุจฺฉิยา สมนฺนาคโต. "สมเวปากินิยา คหณิยา"ติ เอตฺถ ปน กมฺมชเตโชธาตุคหณีติ วุจฺจติ. ยาว สตฺตมา ปิตามหยุคาติ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ปฏิสลฺลีนสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=51&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=1136&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=1136&modeTY=2&pagebreak=1#p51