ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๙๒.

โฆรวิสตาติ โฆรวิสตาย. เสสทฺวเยปิ เอเสว นโย.
                        ทีฆจาริกวคฺโค ตติโย.
                        ----------------
                        ๒๔. ๔. อาวาสิกวคฺค
                        ๑. อาวาสิกสุตฺตวณฺณนา
     [๒๓๑] จตุตฺถสฺส ปฐเม น อากปฺปสมฺปนฺโนติ น สมณากปฺเปน
สมฺปนฺโน. อภาวนีโย โหตีติ วฑฺฒนีโย น โหติ. ทุติยํ อุตฺตานเมว.
                         ๓. โสภนสุตฺตวณฺณนา
     [๒๓๓] ตติเย ปฏิพโลติ กายพเลน จ ญาณพเลน จ สมนฺนาคตตฺตา
ปฏิพโล.
                        ๔. พหูปการสุตฺตวณฺณนา
     [๒๓๔] จตุตฺเถ ขณฺฑผุลฺลนฺติ ปติตฏฺฐานํ ภินฺนฏฺฐานญฺจ. ปฏิสงฺขโรตีติ
ปฏิปากติกํ กโรติ. อาโรเจตีติ อิทํ ปริวาริตกุลานํ ๑- วเสน วุตฺตํ.
                        ๕. อนุกมฺปสุตฺตวณฺณนา
     [๒๓๕] ปญฺจเม อธิสีเลสูติ ปญฺจสุ สีเลสุ. ธมฺมทสฺสเน นิเวสตีติ
จตุสจฺจธมฺมทสฺสเน ปติฏฺฐาเปติ. อรหคฺคตนฺติ สพฺพสกฺการานํ อรเห รตนตฺตเยว
คตํ, ตีสุ วตฺถูสุ ครุจิตฺตีการํ อุปฏฺฐเปถาติ อตฺโถ. ฉฏฺฐํ อุตฺตานเมว.
                      ๗. ทุติยอวณฺณารหสุตฺตวณฺณนา
     [๒๓๗] สตฺตเม อาวาสปลิเคธีติ อาวาสํ พลวคิทฺธิวเสน คิลิตฺวา วิย ฐิโต.
เสสํ สพฺพํ อุตฺตานเมวาติ.
              อาวาสิกวคฺโค จตุตฺโถ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปวาริตกุลานํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๙๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=92&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=2050&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=2050&modeTY=2&pagebreak=1#p92


จบการแสดงผล หน้าที่ ๙๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]