อรรถกถาเล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๗๖.

อหนฺเตน สมเยน สงฺโข พฺราหฺมโณ อโหสึ. มยา สุสิมสฺส ปจฺเจกพุทฺธสฺส เจติยงฺคเณ ติณานิ อุทฺธริตานิ, ^๑- ตสฺส เม กมฺมสฺส นิสฺสนฺเทน อฏฺฐโยชนมคฺคํ วิหตขาณุกณฺฏกํ ^๒- กตฺวา สมํ สุทฺธมกํสุ. มยา ตตฺถ วาลิกา ^๓- โอกิณฺณา, ตสฺส เม นิสฺสนฺเทน อฏฺฐโยชเน มคฺเค วาลิกํ ^๔- โอกิรึสุ. มยา ตตฺถ วนกุสุเมหิ ปูชา กตา, ตสฺส เม นิสฺสนฺเทน นวโยชเน มคฺเค ถเล จ อุทเก จ นานาปุปฺเผหิ ปุปฺผสนฺถรํ อกํสุ. มยา ตตฺถ กมณฺฑลุทเกน ภูมิ ปริปฺโผสิตา, ตสฺส เม นิสฺสนฺเทน เวสาลิยํ โปกฺขรวสฺสํ วสฺสิ. มยา ตสฺมึ เจติเย ปฏากา อาโรปิตา, ฉตฺตญฺจ พนฺธํ, ^๕- ตสฺส เม นิสฺสนฺเทน ยาว อกนิฏฺฐภวนา ปฏากา จ อาโรปิตา, ฉตฺตาติฉตฺตานิ จ อุสฺสิตานิ. อิติ โข ภิกฺขเว อยํ มยฺหํ ปูชาวิเสโส เนว พุทฺธานุภาเวน นิพฺพตฺโต, น นาคเทวพฺรหฺมานุภาเวน, อปิจ โข อปฺปมตฺตกปริจฺจาคานุภาเวน นิพฺพตฺโต"ติ ธมฺมกถาย ปริโยสาเน อิมํ คาถํ อภาสิ:- "มตฺตาสุขปริจฺจาคา ปสฺเส เจ วิปุลํ สุขํ. จเช มตฺตาสุขํ ธีโร สมฺปสฺสํ วิปุลํ สุขนฺ"ติ. ^๖- ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกปาฐฏฺฐกถาย รตนสุตฺตวณฺณนา. นิฏฺฐิตา. ---------- @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., อิ. อุทฺธฏานิ ^๒ ฉ.ม., อิ. วิคตขาณุกณฺฏกํ ^๓ ฉ.ม. วาลุกา @^๔ ฉ.ม. วาลุกํ ^๕ ฉ.ม. พทฺธํ ^๖ ขุ. ธมฺม. ๒๕/๒๙๐/๖๗ อตฺตโน ปุพฺพกมฺมวตฺถุ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๗๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=17&page=176&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=17&A=4665&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=17&A=4665&modeTY=2&pagebreak=1#p176