ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๑๒๕.

ขมตีติ ยํ โส กโรติ เอตํ อมฺหากํปิ รุจฺจติ ฯ สเมตายสฺมนฺตานํ
สงฺเฆนาติ อายสฺมนฺตานํ จิตฺตํ สงฺเฆน สทฺธึ สเมตุ
สมาคจฺฉตุ เอกีภาวํ ยาตูติ วุตฺตํ โหติ ฯ เสสเมตฺถ ปฐมสิกฺขาปเท
วุตฺตนยตฺตา อุตฺตานตฺถตฺตา จ ปากฏเมว ฯ สมุฏฺฐานาทีนิปิ
ปฐมสิกฺขาปทสทิสาเนวาติ ฯ
             ทุติยสงฺฆเภทสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ
     {๔๒๔} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ ทุพฺพจสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ
อนาจารํ อาจรตีติ อเนกปฺปการํ กายวจีทฺวารวีติกฺกมํ กโรติ ฯ
กึ นุโข นามาติ วมฺภนวจนเมตํ ฯ อหํ โข นามาติ อุกฺกํสวจนํ ฯ
ตุมฺเห วเทยฺยนฺติ อิทํ กโรถ อิทํ มา กโรถาติ อหํ ตุมฺเห
วตฺตุํ อรหามีติ ทสฺเสติ ฯ กสฺมา อิติ เจ ฯ ยสฺมา อมฺหากํ
พุทฺโธ ภควา กณฺฐกํ อารุยฺห มยา สทฺธึ นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิโตติ
เอวมาทิมตฺถํ สนฺธายาห ฯ อมฺหากํ ธมฺโมติ วตฺวา ปุน อตฺตโน
สนฺตกภาเว ยุตฺตึ ทสฺเสนฺโต อมฺหากํ อยฺยปุตฺเตน อยํ ธมฺโม
อภิสมิโตติ อาห ฯ ยสฺมา อมฺหากํ อยฺยปุตฺเตน จตุสจฺจธมฺโม
ปฏิวิทฺโธ ตสฺมา ธมฺโมปิ อมฺหากนฺติ วุตฺตํ โหติ ฯ สงฺฆํ ปน
อตฺตโน เวริปกฺเข ฐิตํ มญฺญมาโน อมฺหากํ สงฺโฆติ น วทติ ฯ
อุปมํ ปน วตฺวา สงฺฆํ อปสาเทตุกาโม เสยฺยถาปิ นามาติ
อาทิมาห ฯ ติณกฏฺฐปณฺณสฏนฺติ ตตฺถ ตตฺถ ปติตปติตํ
ติณกฏฺฐปณฺณํ ฯ อถวา ติณญฺจ นิสฺสารกํ ลหุกํ กฏฺฐญฺจาติ
ติณกฏฺฐํ ฯ ปณฺณสฏนฺติ ปุราณปณฺณํ ฯ อุสฺสาเทยฺยาติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๒๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=125&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=2626&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=2626&modeTY=2&pagebreak=1#p125


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]