ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๑๘๔.

ทหรสฺส จีวรํ วิสฺสาเสน คเหตพฺพํ ฐเปตฺวา ฯ สเจ เถโร น สรติ
ทหโร จ สรติ ทหเรน อตฺตโน จีวรํ ปจฺจุทฺธริตฺวา เถรสฺส
จีวรํ วิสฺสาเสน คเหตฺวา คนฺตฺวา วตฺตพฺพํ ภนฺเต ตุมฺหากํ จีวรํ
อธิฏฺฐหิตฺวา ปริภุญฺชถาติ ฯ อตฺตโน จีวรํ อธิฏฺฐาตพฺพํ ฯ เอวํ
เอกสฺส สติยาปิ อาปตฺติโมกฺโข โหตีติ ฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมว ฯ
     สมุฏฺฐานาทีสุ ปฐมกฐินสิกฺขาปเท อนธิฏฺฐานํ อวิกปฺปนญฺจ
อกิริยา อิธ อปจฺจุทฺธรณํ อยเมว วิเสโส ฯ เสสํ สพฺพตฺถ
วุตฺตนยเมวาติ ฯ
               อุทฺโทสิตสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ
     {๔๙๗} เตน สมเยนาติ ตติยกฐินสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ อุสฺสาเปตฺวา
ปุนปฺปุนํ วิมชฺชตีติ วลีสุ นฏฺฐาสุ อิทํ มหนฺตํ ภวิสฺสตีติ
มญฺญมาโน อุทเกน สิญฺจิตฺวา ปาเทหิ อกฺกมิตฺวา หตฺเถหิ อุสฺสาเปตฺวา
อุกฺขิปิตฺวา ปิฏฺฐิยา ฆํสติ ฯ ตํ อาตเปน สุกฺขํ ปฐมปฺปมาณเมว
โหติ ฯ โส ปุนปิ ตถา กโรติ ฯ เตน วุตฺตํ อุสฺสาเปตฺวา
ปุนปฺปุนํ วิมชฺชตีติ ฯ ตํ เอวํ กิลมนฺตํ ภควา คนฺธกุฏิยํ นิสินฺโนว
ทิสฺวา นิกฺขมิตฺวา เสนาสนจาริกํ อาหิณฺฑนฺโต วิย ตตฺถ
อคมาสิ ฯ เตน วุตฺตํ อทฺทสา โข ภควาติ อาทิ ฯ
     {๔๙๙-๕๐๐} เอกาทสมาเสติ เอกํ ปจฺฉิมกตฺติกมาสํ ฐเปตฺวา เสเส เอกาทสมาเส ฯ
สตฺตมาเสติ กตฺติกมาสํเยว เหมนฺติเก จ จตฺตาโรติ ปญฺจมาเส
ฐเปตฺวา เสเส สตฺตมาเส ฯ กาเลปิ อาทิสฺส ทินฺนนฺติ สงฺฆสฺส
วา อิทํ อกาลจีวรนฺติ อุทฺทิสิตฺวา ทินฺนํ เอกสฺส ปุคฺคลสฺส วา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๘๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=184&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=3857&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=3857&modeTY=2&pagebreak=1#p184


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]