บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๑๘๖.
วุตฺตํ ฯ ตํ อุตฺตานตฺถเมว ฯ วิสภาเค อุปฺปนฺเน มูลจีวเรติ ยทิ มูลจีวรํ สณฺหํ ปจฺจาสาจีวรํ ถูลํ เนว สกฺกา โยเชตุํ รตฺติโย จ เสสา โหนฺติ น ตาว มาโส ปูรติ ฯ น อกามาติ อกาเมน จีวรํ น กาเรตพฺพํ ฯ อญฺญํ ปจฺจาสาจีวรํ ลภิตฺวาเยว กาลพฺภนฺตเร กาตพฺพํ ฯ ปจฺจาสาจีวรํปิ ปริกฺขารโจลํ อธิฏฺฐาตพฺพํ ฯ อถ มูลจีวรํ ถูลํ โหติ ปจฺจาสาจีวรํ สณฺหํ มูลจีวรํ ปริกฺขารโจลํ อธิฏฺฐหิตฺวา ปจฺจาสาจีวรเมว มูลจีวรํ กตฺวา ฐเปตพฺพํ ฯ ตํ ปุน มาสปริหารํ ลภติ เอเตเนวูปาเยน ยาว อิจฺฉติ ตาว อญฺญมญฺญํ มูลจีวรํ กตฺวา ฐเปตุํ ลพฺภตีติ ฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมว ฯ สมุฏฺฐานาทีนิ ปฐมกฐินสทิสาเนวาติ ฯ ตติยกฐินสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ {๕๐๓-๕๐๕} เตน สมเยนาติ ปุราณจีวรสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ ยาว สตฺตมา ปิตามหยุคาติ ปิตุ ปิตา ปิตามโห ฯ ปิตามหสฺส ยุคํ ปิตามหยุคํ ฯ ยุคนฺติ อายุปฺปมาณํ วุจฺจติ ฯ อภิลาปมตฺตเมว เจตํ ฯ อตฺถโต ปน ปิตามโหเยว ปิตามหยุคํ ฯ ตโต อุทฺธํ สพฺเพปิ ปุพฺพปุริสา ปิตามหคฺคหเณเนว คหิตา ฯ เอวํ ยาว สตฺตโม ปุริโส ตาว ยา อสมฺพทฺธา สา ยาว สตฺตมา ปิตามหยุคา อสมฺพทฺธาติ วุจฺจติ ฯ เทสนามุขเมเวตํ ฯ มาติโต วา ปิติโต วาติ วจนโต ปน ปิตามหยุคํปิ ปิตามหียุคํปิ มาตามหยุคํปิ มาตามหียุคํปิ เตสํปิ ภาติกภคินีภาคิเนยฺยปุตฺตปฺปปุตฺตาทโยปิ สพฺเพ เต อิธ สงฺคหิตาเอวาติ เวทิตพฺพา ฯ ตตฺรายํ วิตฺถารนโย ฯ ปิตา ปิตุ ปิตา ตสฺส ปิตาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๘๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=186&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=3900&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=3900&modeTY=2&pagebreak=1#p186
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]