ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๒๕๑.

วฏฺฏตีติ กุรุนฺทิยํ วุตฺตํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมว ฯ
ฉสฺสมุฏฺฐานํ กิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ
กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
                   อูนปญฺจพนฺธนสิกฺขาปทํ ฯ
     {๖๑๘} เตน สมเยนาติ เภสชฺชสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ อตฺโถ ภนฺเตติ
ราชา ภิกฺขู อุยฺยุตฺตปฺปยุตฺเต เถรสฺส เลณตฺถาย ปพฺภารํ
โสเธนฺเต ทิสฺวา อารามิกํ ทาตุกาโม ปุจฺฉิ ฯ {๖๑๙-๖๒๑} ปาฏิเยกฺโกติ
วิสุํ เอโก ฯ มาลากิเตติ กตมาเล มาลธาเร กุสุมมาลาปฏิมณฺฑิเตติ
อตฺโถ ฯ ติณณฺฑูปกนฺติ ติณฺจุมฺพิฏกํ ฯ ปฏิมุญฺจีติ
ฐเปสิ ฯ สา อโหสิ สุวณฺณมาลาติ ทาริกาย สีเส ฐปิตมตฺตาเยว
เถรสฺส อธิฏฺฐานวเสน สุวณฺณปทุมมาลา อโหสิ ฯ ตญฺหิ
ติณณฺฑูปกํ สีเส ฐปิตมตฺตเมว สุวณฺณมาลา โหตูติ เถโร
อธิฏฺฐาสิ ฯ ทุติยมฺปิ โข ฯเปฯ อุปสงฺกมีติ ทุติยทิวเสเยว
อุปสงฺกมิ ฯ สุวณฺณนฺติ อธิมุจฺจีติ โสวณฺณมโย โหตูติ อธิฏฺฐาสิ ฯ
ปญฺจนฺนํ เภสชฺชานนฺติ สปฺปิอาทีนํ ฯ พาหุลฺลิกาติ ปจฺจยพาหุลฺลิกตาย
ปฏิปนฺนา ฯ โกลุมฺเพปิ ฆเฏปีติ เอตฺถ โกลุมฺพา นาม
มหามุขปาฏิโย วุจฺจนฺติ ฯ โอลีนวิลีนานีติ เหฏฺฐา จ อุภโต
ปสฺเสสุ จ คลิตานิ ฯ โอกิณฺณวิกิณฺณาติ สปฺปิอาทีนํ คนฺเธน
ภูมึ ขนนฺเตหิ โอกิณฺณา ภิตฺติโย จ ขนนฺเตหิ อุปริ สญฺจรนฺเตหิ
จ วิกิณฺณา ฯ อนฺโตโกฏฺฐาคาริกาติ อพฺภนฺตเร สํวิหิตโกฏฺฐาคารา ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=251&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=5273&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=5273&modeTY=2&pagebreak=1#p251


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]