บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๒๕๑.
วฏฺฏตีติ กุรุนฺทิยํ วุตฺตํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺานํ กิริยา โนสญฺาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ อูนปญฺจพนฺธนสิกฺขาปทํ ฯ {๖๑๘} เตน สมเยนาติ เภสชฺชสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ อตฺโถ ภนฺเตติ ราชา ภิกฺขู อุยฺยุตฺตปฺปยุตฺเต เถรสฺส เลณตฺถาย ปพฺภารํ โสเธนฺเต ทิสฺวา อารามิกํ ทาตุกาโม ปุจฺฉิ ฯ {๖๑๙-๖๒๑} ปาฏิเยกฺโกติ วิสุํ เอโก ฯ มาลากิเตติ กตมาเล มาลธาเร กุสุมมาลาปฏิมณฺฑิเตติ อตฺโถ ฯ ติณณฺฑูปกนฺติ ติณฺจุมฺพิฏกํ ฯ ปฏิมุญฺจีติ เปสิ ฯ สา อโหสิ สุวณฺณมาลาติ ทาริกาย สีเส ปิตมตฺตาเยว เถรสฺส อธิฏฺานวเสน สุวณฺณปทุมมาลา อโหสิ ฯ ตญฺหิ ติณณฺฑูปกํ สีเส ปิตมตฺตเมว สุวณฺณมาลา โหตูติ เถโร อธิฏฺาสิ ฯ ทุติยมฺปิ โข ฯเปฯ อุปสงฺกมีติ ทุติยทิวเสเยว อุปสงฺกมิ ฯ สุวณฺณนฺติ อธิมุจฺจีติ โสวณฺณมโย โหตูติ อธิฏฺาสิ ฯ ปญฺจนฺนํ เภสชฺชานนฺติ สปฺปิอาทีนํ ฯ พาหุลฺลิกาติ ปจฺจยพาหุลฺลิกตาย ปฏิปนฺนา ฯ โกลุมฺเพปิ ฆเฏปีติ เอตฺถ โกลุมฺพา นาม มหามุขปาฏิโย วุจฺจนฺติ ฯ โอลีนวิลีนานีติ เหฏฺา จ อุภโต ปสฺเสสุ จ คลิตานิ ฯ โอกิณฺณวิกิณฺณาติ สปฺปิอาทีนํ คนฺเธน ภูมึ ขนนฺเตหิ โอกิณฺณา ภิตฺติโย จ ขนนฺเตหิ อุปริ สญฺจรนฺเตหิ จ วิกิณฺณา ฯ อนฺโตโกฏฺาคาริกาติ อพฺภนฺตเร สํวิหิตโกฏฺาคารา ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=251&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=5273&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=5273&pagebreak=1#p251
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]