บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๒๖๓.
น กสฺสจิปิ อาปตฺติ ฯ กสฺมา ฯ เยน ปฏิคฺคหิตํ เตน วิสฺสชฺชิตตฺตา อิตรสฺส อปฏิคฺคหิตตฺตา ฯ วินสฺสตีติ อปริโภคํ โหติ ฯ จตฺเตนาติ อาทีสุ เยน จิตฺเตน เภสชฺชํ จตฺตํ จ วนฺตํ จ มุตฺตํ จ โหติ ตํ จิตฺตํ จตฺตํ วนฺตํ มุตฺตนฺติ วุจฺจติ ฯ เตน จิตฺเตน ปุคฺคโล อนเปกฺโข วุจฺจติ ฯ เอวํ อนเปกฺโข สามเณรสฺส ทตฺวาติ อตฺโถ ฯ อิทํ กสฺมา วุตฺตํ ฯ เอวํ อนฺโตสตฺตาเห ทตฺวา ปจฺฉา ปฏิลภิตฺวา ปริภุญฺชนฺตสฺส อนาปตฺติทสฺสนตฺถนฺติ มหาสุมตฺเถโร อาห ฯ มหาปทุมตฺเถโร ปนาห นยิทํ ยาจิตพฺพํ อนฺโตสตฺตาเห ทินฺนสฺส หิ ปุน ปริโภเค อาปตฺติเยว นตฺถิ สตฺตาหาติกฺกนฺตสฺส ปน ปริโภเค อนาปตฺติทสฺสนตฺถมิทํ วุตฺตํ ๑- ตสฺมา เอวํ ทินฺนเภสชฺชํ สเจ สามเณโร อภิสงฺขริตฺวา วา อนภิสงฺขริตฺวา วา ตสฺส ภิกฺขุโน นตฺถุกมฺมตฺถํ ทเทยฺย คเหตฺวา นตฺถุกมฺมํ กาตพฺพํ ฯ สเจ พาโล โหติ ทาตุํ น ชานาติ อญฺเญน ภิกฺขุนา วตฺตพฺโพ อตฺถิ เต สามเณร เตลนฺติ ฯ อาม ภนฺเต อตฺถีติ ฯ อาหร เถรสฺส เภสชฺชํ กริสฺสามาติ ฯ เอวํปิ วฏฺฏติ ฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมว ฯ กฐินสมุฏฺฐานํ อกิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ เภสชฺชสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑. อิโต ปรํ อิติสทฺโท อิจฺฉิตพฺโพ.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๖๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=263&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=5528&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=5528&modeTY=2&pagebreak=1#p263
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]