อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๗๐.

ทิสฺวา มยํ ตุยฺหํ วตฺตํ กริสฺสตีติ ปตฺตจีวรํ อทมฺหา โส ทานิ ตฺวํ วิพฺภมิตฺวา จรสีติ วทติ ฯ อิตโร คณฺหาถ ตุมฺหากํ ปตฺตจีวรนฺติ เทติ ฯ เอวมฺปิ โสเยว วา เทติ ฯ มม สนฺติเก อุปชฺฌํ คณฺหนฺตสฺเสว เต เทมิ อญฺญตฺถ คณฺหนฺตสฺส น เทมิ วตฺตํ กโรนฺตสฺเสว เทมิ อกโรนฺตสฺส น เทมิ ธมฺมํ ปริยาปุณนฺตสฺเสว เทมิ อปริยาปุณนฺตสฺส น เทมิ อวิพฺภมนฺตสฺเสว เทมิ วิพฺภมนฺตสฺส น เทมีติ เอวมฺปน ทาตุํ น วฏฺฏติ ฯ ททโต ทุกฺกฏํ ฯ อาหราเปตุํ ปน วฏฺฏติ ฯ จชิตฺวา ทินฺนํ อจฺฉินฺทิตฺวา คณฺหนฺโต ภณฺฑคฺเฆน กาเรตพฺโพ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ ติสมุฏฺฐานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ จีวรอจฺฉินฺทนสิกฺขาปทํ ฯ {๖๓๖} เตน สมเยนาติ สุตฺตวิญฺญตฺติสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ โขมนฺติ โขมวาเกหิ กตสุตฺตํ ฯ กปฺปาสิกนฺติ กปฺปาสโต นิพฺพตฺตํ ฯ โกเสยฺยนฺติ โกสิยํสูหิ กนฺติตฺวา กตสุตฺตํ ฯ กมฺพลนฺติ เอฬกโลมสุตฺตํ ฯ สาณนฺติ สาณวากสุตฺตํ ฯ ภงฺคนฺติ ปาเฏกฺกํ วากสุตฺตเมวาติ เอเก ฯ เอเตหิ ปญฺจหิปิ มิสฺเสตฺวา กตสุตฺตํ ปน ภงฺคนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ วายาเปติ ปโยเค ทุกฺกฏนฺติ สเจ ตนฺตวายสฺส ตุริเวมาทีนิ นตฺถิ ตานิ อรญฺญโต อาหริสฺสามีติ วาสึ วา ผรสุํ วา นิเสติ ตโต ปฏฺฐาย ยํยํ อุปกรณตฺถาย วา จีวรวายนตฺถาย

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๗๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=270&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=5678&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=5678&modeTY=2&pagebreak=1#p270