อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๘๐.

เสนาสนํ อยญฺจ ปจฺฉิมทิสํ คโต โหติ เสนาสนํ อาคนฺตฺวา สตฺตมํ อรุณํ อุฏฺฐาเปตุํ อสกฺโกนฺเตน คามสีมํปิ โอกฺกมิตฺวา สภายํ วา ยตฺถ กตฺถจิ วา วสิตฺวา จีวรปฺปวุตฺตึ ญตฺวา ปกฺกมิตุํ วฏฺฏตีติ อตฺโถ ฯ เอวํ อสกฺโกนฺเตน ตเตฺรว ฐิเตน ปจฺจุทฺธริตพฺพํ ฯ อติเรกจีวรฏฺฐาเน ฐสฺสตีติ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ กฐินสมุฏฺฐานํ กายวาจโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ อกิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ สาสงฺกสิกฺขาปทํ ฯ {๖๕๗} เตน สมเยนาติ ปริณตสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ ปูคสฺสาติ สมูหสฺส ฯ ธมฺมคณสฺสาติ อตฺโถ ฯ ปฏิยตฺตนฺติ ปฏิยาทิตํ ฯ พหู สงฺฆสฺส ภตฺตาติ สงฺฆสฺส พหูนิ ภตฺตานิ อเนกานิ ลาภมุขานิ น สงฺฆสฺส เกนจิ ปริหานีติ ทีเปนฺติ ฯ โอโณเชถาติ เทถ ฯ กึ ปเนวํ วตฺตุํ วฏฺฏติ ฯ กสฺมา น วฏฺฏตีติ ฯ อยํ หิ อภิหฏภิกฺขา อภิหริตฺวา เอกสฺมึ โอกาเส สงฺฆสฺสตฺถาย ปฏิยตฺตา ฯ อภิหฏปฏิยตฺเต จ อุทฺทิสฺส ฐปิตภาเค จ ปยุตฺตวาจา นาม นตฺถิ ฯ {๖๕๘} สงฺฆิกนฺติ สงฺฆสฺส สนฺตกํ ฯ โส หิ สงฺฆสฺส ปริณตตฺตา หตฺถํ อนารุฬฺโหปิ เอเกน ปริยาเยน สงฺฆสฺส สนฺตโก โหติ ฯ ปทภาชเน ปน สงฺฆิกํ นาม สงฺฆสฺส ทินฺนํ โหติ ปริจฺจตฺตนฺติ เอวํ อตฺถุทฺธารวเสน นิปฺปริยายโตว สงฺฆิกํ ทสฺสิตํ ฯ ลาภนฺติ ลภิตพฺพวตฺถุํ อาห ฯ เตเนวสฺส นิทฺเทเส จีวรํปีติ อาทิ วุตฺตํ ฯ ปริณตนฺติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=280&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=5888&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=5888&modeTY=2&pagebreak=1#p280