อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๐๒.

อุปฑฺฒปริจฺฉนฺเน จูฬกจฺฉนฺเน อนาปตฺติ จูฬกจฺฉนฺเน จูฬกปริจฺฉนฺเน อนาปตฺติ ฯ สพฺพจฺฉนฺเน สพฺพอปริรฺฉนฺเนติ จ เอตฺถ อธิปฺเปตํ เปนมฺพมณฺฑปวณฺณํ โหตีติ วุตฺตํ ฯ อิมินาเปตํ เวทิตพฺพํ ยถา ชคติ ปริกฺเขปสงฺขฺยํ น คจฺฉติ ฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมวาติ ฯ เอฬกโลมสมุฏฺานํ กายโต จ กายจิตฺตโต จ สมุฏฺาติ กิริยา โนสญฺาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ สหเสยฺยสิกฺขาปทํ ปญฺจมํ ฯ {๕๕} ทุติยสหเสยฺยสิกฺขาปเท ฯ อาวสถาคารนฺติ อาคนฺตุกานํ วสนาคารํ ฯ ปญฺตฺตํ โหตีติ ปุญฺกามตาย กตฺวา ปิตํ โหติ ฯ เยน สา อิตฺถี เตนูปสงฺกมีติ อสุกสฺมึ นาม าเน อาวสถาคารํ ปญฺตฺตํ อตฺถีติ มนุสฺสานํ สุตฺวา อุปสงฺกมิ ฯ คนฺธคนฺธินีติ อครุกุงฺกุมาทีนํ คนฺธานํ คนฺโธ คนฺธคนฺโธ โส อสฺสา อตฺถีติ คนฺธคนฺธินี ฯ สาฏกํ นิกฺขิปิตฺวาติ อปฺเปวนามสฺส อิมํปิ วิปฺปการํ ปสฺสนฺตสฺเสว ราโค อุปฺปชฺเชยฺยาติ จินฺเตตฺวา เอวํ อกาสิ ฯ โอกฺขิปิตฺวาติ อโธ ขิปิตฺวา ฯ อจฺจโยติ อปราโธ ฯ มํ อจฺจคฺคมาติ มํ อติกฺกมฺม อภิภวิตฺวา ปวตฺโต ฯ เสสํ ปมสิกฺขาปเท วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ ฯ อยเมว หิ วิเสโส ปมสิกฺขาปเท จตุตฺถทิวเส อาปตฺติ อิธ ปมทิวเสปิ ฯ ยกฺขีเปตีหิ ทิสฺสมานกรูปาหิ ติรจฺฉานคติตฺถิยา จ เมถุนธมฺมวตฺถุภูตายเอว ทุกฺกฏํ ฯ เสสา หิ อนาปตฺติ ฯ สมุฏฺานาทีนิปิ ปมสิกฺขาปทสทิสาเนวาติ ฯ ทุติยสหเสยฺยสิกฺขาปทํ ฉฏฺ ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๐๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=302&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=6353&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=6353&pagebreak=1#p302