บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๒๙.
โหติ โส จ ภิกฺขุ ตสฺมึ ธมฺมกมฺมสญฺี อญฺวาทกญฺจ วิเหสกญฺจ กโรติ อถสฺส ตสฺมึ อญฺวาทเก จ วิเหสเก จ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺสาติ อิมินา นเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ ฯ {๑๐๒} อชานนฺโต ปุจฺฉตีติ อาปตฺตึ อาปนฺนภาวํ อชานนฺโตเยว กึ ตุมฺเห ภณถ อหํ น ชานามีติ ปุจฺฉติ ฯ คิลาโน น กเถตีติ มุเข ตาทิโส พฺยาธิ โหติ เยน กเถตุํ น สกฺโกติ ฯ สงฺฆสฺส ภณฺฑนํ วาติ อาทีสุ สงฺฆมชฺเฌ กถิเต ตปฺปจฺจยา สงฺฆสฺส ภณฺฑนํ วา ฯเปฯ วิวาโท วา ภวิสฺสติ โส มา อโหสีติ มญฺมาโน น กเถตีติ อิมินา นเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ ฯ เสสํ อุตฺตานเมวาติ ฯ ติสมุฏฺานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺาติ สิยา กิริยา สิยา อกิริยา อญฺเนญฺ ปฏิจรนฺตสฺส หิ กิริยา โหติ ตุณฺหีภาเวน วิเหเสนฺตสฺส อกิริยา สญฺาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ อญฺวาทสิกฺขาปทํ ทุติยํ ฯ {๑๐๓} ตติยสิกฺขาปเท ฯ ทพฺพํ มลฺลปุตฺตํ ภิกฺขู อุชฺฌาเปนฺตีติ ฉนฺทาย ทพฺโพ มลฺลปุตฺโตติ อาทีนิ วทนฺตา ตํ อายสฺมนฺตํ เตหิ ภิกฺขูหิ อวชานาเปนฺติ อวญฺาย โอโลกาเปนฺติ ลามกโต วา จินฺตาเปนฺตีติ อตฺโถ ฯ ลกฺขณํ ปเนตฺถ สทฺทสตฺถานุสาเรน เวทิตพฺพํ ฯ โอชฺฌาเปนฺตีติปิ ปาโ ฯ อยเมว อตฺโถ ฯ ฉนฺทายาติ ฉนฺเทน ปกฺขปาเตน ฯ เตน อตฺตโน สนฺทิฏฺสมฺภตฺตานํ ปณีตานิ ปญฺาเปตีติ อธิปฺปาโย ฯ ขิยฺยนฺตีติ ฉนฺทาย ทพฺโพ มลฺลปุตฺโตติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๒๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=329&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=6928&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=6928&pagebreak=1#p329
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]