![]() |
|||
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๔๕.
สเจ ปน เอตฺตกานิ ทฺวารานิ นิกฺกฑฺฒาหีติ วา ยาว มหาทฺวารํ
ตาว นิกฺกฑฺฒาหีติ วา เอวํ นิยาเมตฺวา อาณตฺโต โหติ
ทฺวารคณนาย ปาจิตฺติยานิ ฯ ตสฺส ปริกฺขารนฺติ ยงฺกิญฺจิ ตสฺส สนฺตกํ
ปตฺตจีวรปริสฺสาวนธมกรกมญฺจปีฐภิสีพิมฺโพหนาทิเภทํ อนฺตมโส
รชนฉลฺลิมฺปิ โย นิกฺกฑฺฒติ วา นิกฺกฑฺฒาเปติ วา ตสฺส วตฺถุคณนาย
ทุกฺกฏานิ ฯ คาฬฺหํ พนฺธิตฺวา ฐปิตเกสุ ปน เอกาว อาปตฺตีติ
มหาปจฺจริยํ วุตฺตํ ฯ {๑๒๗} อญฺญสฺส ปุคฺคลิเกติ อิธาปิ วิสฺสาสิกปุคฺคลิกํ
อตฺตโน ปุคฺคลิกสทิสเมว ฯ ยถา จ อิธ เอวํ สพฺพตฺถ ฯ ยตฺถ
ปน วิเสโส ภวิสฺสติ ตตฺถ วกฺขาม ฯ {๑๒๘} อลชฺชึ นิกฺกฑฺฒติ วา
นิกฺกฑฺฒาเปติ วาติ อาทีสุ ภณฺฑนการกกลหการกเมว
สกลสงฺฆารามโต นิกฺกฑฺฒิตุํ ลภติ ฯ โส หิ ปกฺขํ ลภิตฺวา สงฺฆํปิ
ภินฺเทยฺย ฯ อลชฺชิอาทโย ปน อตฺตโน วสนฏฺฐานโตเยว
นิกฺกฑฺฒิตพฺพา ฯ สกลสงฺฆารามโต เต นิกฺกฑฺฒิตุํ น วฏฺฏติ ฯ
อุมฺมตฺตกสฺสาติ สยํ อุมฺมตฺตกสฺส อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมวาติ ฯ
ติสมุฏฺฐานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ
กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ
อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ
นิกฺกฑฺฒนสิกฺขาปทํ สตฺตมํ ฯ
{๑๒๙} อฏฺฐมสิกฺขาปเท ฯ อุปริ เวหาสกุฏิยาติ อุปริ อจฺฉนฺนตลาย
ทฺวิภูมิกกุฏิยา วา ติภูมิกาทิกุฏิยา วา ฯ มญฺจํ สหสา อภินิสีทตีติ
มญฺจํ สหสา อภิภวิตฺวา อชฺโฌตฺถริตฺวา นิสีทิ ฯ ภุมฺมตฺเถ
เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๔๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=345&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=7264&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=7264&modeTY=2&pagebreak=1#p345
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]
![]()