ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๓๘๑.

ติฏฺฐวิสํเกเตน ปน นาวาวิสํเกเตน วา คจฺฉนฺตสฺส อาปตฺติเยว ฯ
เสสํ ปฐมสิกฺขาปทสทิสเมว สทฺธึ สมุฏฺฐานาทีหีติ ฯ
                 นาวาภิรุหนสิกฺขาปทํ อฏฺฐมํ ฯ
     {๑๙๒} นวมสิกฺขาปเท ฯ มหานาเค ติฏฺฐมาเนติ ภุมฺมตฺเถ
อุปโยควจนํ ฯ มหานาเคสุ ติฏฺฐมาเนสูติ อตฺโถ ฯ อถวา มหานาเค
ติฏฺฐมาเน ทิสฺวาติ อยเมตฺถ ปาฐเสโส ทฏฺฐพฺโพ ฯ อิตรถา
หิ อตฺโถ น ยุชฺชติ ฯ อนฺตรากถาติ อวสานํ อปฺปตฺวา
อารมฺภสฺส จ อวสานสฺส จ เวมชฺฌฏฺฐานํ ปตฺตกถา ฯ วิปฺปกตาติ
กยิรมานา โหนฺติ ฯ สจฺจํ มหานาคา โข ตยา คหปตีติ
อฑฺฒจฺฉิเกน โอโลกยมานา เถเร ปวิสนฺเต ทิสฺวา เตหิ สุตภาวํ
ญตฺวา เอวมาห ฯ {๑๙๔} ภิกฺขุนีปริปาจิตนฺติ ภิกฺขุนิยา ปริปาจิตํ ฯ
คุณปฺปกาสเนน นิปฺผาทิตํ ลทฺธพฺพํ กตนฺติ อตฺโถ ฯ ปทภาชเน
ปนสฺส ภิกฺขุนิญฺจ ตสฺสา ปริปาจนาการญฺจ ทสฺเสตุํ ภิกฺขุนี นาม
อุภโตสงฺเฆ อุปสมฺปนฺนา ปริปาจิตํ นาม ปุพฺเพ อทาตุกามานนฺติ
อาทิ วุตฺตํ ฯ ปุพฺเพ คิหิสมารมฺภาติ เอตฺถ ปุพฺเพติ ปฐมํ
สมารมฺภาติ สมารทฺธํ วุจฺจติ ฯ ปฏิยาทิตสฺเสตํ อธิวจนํ ฯ
คิหีนํ สมารมฺโภ คิหิสมารมฺโภ ฯ ภิกฺขุนิยา ปริปาจนโต ปฐมเมว
ยํ คิหีนํ ปฏิปาทนภตฺตํ ตโต อญฺญตฺร ตํ ปิณฺฑปาตํ ฐเปตฺวา
อญฺญํ ภุญฺชนฺตสฺส อาปตฺติ ฯ ตํ ปน ภุญฺชนฺตสฺส อนาปตฺตีติ
วุตฺตํ โหติ ฯ ปทภาชเน ปน ยสฺมา ญาตกปวาริเตหิ
ภิกฺขุสฺสตฺถาย อสมารทฺโธปิ ปิณฺฑปาโต อตฺถโต สมารทฺโธว โหติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๘๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=381&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8030&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8030&modeTY=2&pagebreak=1#p381


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]