อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๙๘.

เทฺว ปตฺตปูรา ภิกฺขุสงฺฆสฺส ทาตพฺพา ฯ สเจ เทฺว คหิตา เอกํ อตฺตโน เปตฺวา เอโก สงฺฆสฺส ทาตพฺโพ ฯ ยถามิตฺตํ ปน ทาตุํ น ลพฺภติ ฯ เยน เอโก คหิโต น เตน กิญฺจิ อกามา ทาตพฺพํ ยถารุจึ กาตพฺพํ ฯ {๒๓๕} คมเน ปฏิปฺปสฺสทฺเธติ อนฺตรามคฺเค อุปทฺทวํ วา ทิสฺวา อนตฺถิกตาย วา มยํ อิทานิ น เปสิสฺสาม น คมิสฺสามาติ เอวํ คมเน ปฏิปฺปสฺสทฺเธ อุปจฺฉินฺเน ฯ าตกานํ ปวาริตานนฺติ เอเตสํ พหุํปิ เทนฺตานํ ปฏิคฺคณฺหนฺตสฺส อนาปตฺติ ฯ อฏฺกถาสุ ปน เตสํปิ ปาเถยฺยปหิณตฺถาย ปฏิยตฺตโต ปมาณเมว วฏฺฏตีติ วุตฺตํ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺานํ กิริยา โนสญฺาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ กาณมาตาสิกฺขาปทํ จตุตฺถํ ฯ {๒๓๖} ปญฺจมสิกฺขาปเท ฯ ภิกฺขู ภุตฺตาวี ปวาริตาติ พฺราหฺมเณน คณฺหาถ ภนฺเต ยาว อิจฺฉถาติ เอวํ ยาวทตฺถปฺปวารณาย สยํ จ อลํ อาวุโส โถกํ โถกํ เทหีติ เอวํ ปฏิกฺเขปปฺปวารณาย ปวาริตา ฯ ปฏิวิสฺสเกติ สามนฺตฆรวาสิเก ฯ {๒๓๗} กาโกรวสทฺทนฺติ กากานํ โอรวสทฺทํ สนฺนิปติตฺวา วิรวนฺตานํ สทฺทํ ฯ อลเมตํ สพฺพนฺติ เอตฺถ ติการํ อวตฺวาว อลเมตํ สพฺพํ เอตฺตกํ วตฺตุํ วฏฺฏติ ฯ {๒๓๘-๒๓๙} ภุตฺตาวีติ ภุตฺตวา ฯ ตตฺถ จ ยสฺมา เยน เอกํปิ สิฏฺ สงฺขาทิตฺวา วา อสงฺขาทิตฺวา วา อชฺโฌหริตํ โหติ โส ภุตฺตาวีติ สงฺขฺยํ คจฺฉติ ฯ เตนสฺส ปทภาชเน ภุตฺตาวี นาม

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๙๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=398&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8387&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8387&pagebreak=1#p398