อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๑๓.

อาสาทนํ โจทนํ มงฺกุกรณภาวํ อเปกฺขมาโน ฯ ปฏิคฺคณฺหาติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ยสฺส อภิหฏํ ตสฺมึ ปฏิคฺคณฺหนฺเต อภิหารกสฺส ทุกฺกฏํ ฯ อิตรสฺส ปน สพฺโพ อาปตฺติเภโท ปฐมสิกฺขาปเท วุตฺโต ฯ อิมสฺมึ ปน สิกฺขาปเท สพฺพา อาปตฺติโย อภิหารกสฺเสว เวทิตพฺพา ฯ เสสํ ปฐมสิกฺขาปเท วุตฺตนยตฺตา ปากฏเมว ฯ ติสมุฏฺฐานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ ทุติยปฺปวารณาสิกฺขาปทํ ฉฏฺฐํ ฯ {๒๔๗} สตฺตมสิกฺขาปเท ฯ คิรคฺคสมชฺโชติ คิริมฺหิ อคฺคสมชฺโช คิรสฺส วา อคฺคปฺปเทเส สมชฺโช ฯ โส กิร สตฺตเม ทิวเส ภวิสฺสตีติ นคเร โฆสนา กริยติ ฯ นครสฺส พหิทฺธา สเม ภูมิภาเค ปพฺพตจฺฉายายํ มหาชนกาโย สนฺนิปติ ฯ อเนกปฺปการานิ นฏนาฏกานิ ปวตฺตนฺติ ฯ เตสํ ทสฺสนตฺถํ มญฺจาติมญฺเจ พนฺธนฺติ ฯ สตฺตรสวคฺคิยา อปฺปญฺญตฺเต สิกฺขาปเท ทหราว อุปสมฺปนฺนา ฯ เต นาฏกานิ อาวุโส ปสฺสิสฺสามาติ ตตฺถ อคมํสุ ฯ อถ เนสํ ญาตกา อมฺหากํ อยฺยา อาคตาติ ตุฏฺฐจิตฺตา นหาเปตฺวา วิลิมฺปิตฺวา โภเชตฺวา อญฺญํปิ ปูวขาทนียาทึ หตฺเถ อทํสุ ฯ เต สนฺธาย วุตฺตํ มนุสฺสา สตฺตรสวคฺคิเย ภิกฺขู ปสฺสิตฺวาติ อาทิ ฯ {๒๔๘-๒๔๙} วิกาเลติ วิคเต กาเล ฯ กาโลติ ภิกฺขูนํ โภชนกาโล อธิปฺเปโต ฯ โส จ สพฺพนฺติเมน ปริจฺเฉเทน มชฺฌนฺติโก ตสฺมึ วีติวตฺเตติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๑๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=413&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8703&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8703&modeTY=2&pagebreak=1#p413