บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๔๑๓.
อาสาทนํ โจทนํ มงฺกุกรณภาวํ อเปกฺขมาโน ฯ ปฏิคฺคณฺหาติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ยสฺส อภิหฏํ ตสฺมึ ปฏิคฺคณฺหนฺเต อภิหารกสฺส ทุกฺกฏํ ฯ อิตรสฺส ปน สพฺโพ อาปตฺติเภโท ปมสิกฺขาปเท วุตฺโต ฯ อิมสฺมึ ปน สิกฺขาปเท สพฺพา อาปตฺติโย อภิหารกสฺเสว เวทิตพฺพา ฯ เสสํ ปมสิกฺขาปเท วุตฺตนยตฺตา ปากฏเมว ฯ ติสมุฏฺานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺาติ กิริยา สญฺาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ ทุติยปฺปวารณาสิกฺขาปทํ ฉฏฺ ฯ {๒๔๗} สตฺตมสิกฺขาปเท ฯ คิรคฺคสมชฺโชติ คิริมฺหิ อคฺคสมชฺโช คิรสฺส วา อคฺคปฺปเทเส สมชฺโช ฯ โส กิร สตฺตเม ทิวเส ภวิสฺสตีติ นคเร โฆสนา กริยติ ฯ นครสฺส พหิทฺธา สเม ภูมิภาเค ปพฺพตจฺฉายายํ มหาชนกาโย สนฺนิปติ ฯ อเนกปฺปการานิ นฏนาฏกานิ ปวตฺตนฺติ ฯ เตสํ ทสฺสนตฺถํ มญฺจาติมญฺเจ พนฺธนฺติ ฯ สตฺตรสวคฺคิยา อปฺปญฺตฺเต สิกฺขาปเท ทหราว อุปสมฺปนฺนา ฯ เต นาฏกานิ อาวุโส ปสฺสิสฺสามาติ ตตฺถ อคมํสุ ฯ อถ เนสํ าตกา อมฺหากํ อยฺยา อาคตาติ ตุฏฺจิตฺตา นหาเปตฺวา วิลิมฺปิตฺวา โภเชตฺวา อญฺปิ ปูวขาทนียาทึ หตฺเถ อทํสุ ฯ เต สนฺธาย วุตฺตํ มนุสฺสา สตฺตรสวคฺคิเย ภิกฺขู ปสฺสิตฺวาติ อาทิ ฯ {๒๔๘-๒๔๙} วิกาเลติ วิคเต กาเล ฯ กาโลติ ภิกฺขูนํ โภชนกาโล อธิปฺเปโต ฯ โส จ สพฺพนฺติเมน ปริจฺเฉเทน มชฺฌนฺติโก ตสฺมึ วีติวตฺเตติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๑๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=413&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8703&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8703&pagebreak=1#p413
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๑๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]