บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๔๒๖.
เภสชฺชตฺถาย ปญฺจ เภสชฺชานิ วิญฺญาเปติ มหานามสิกฺขาปเทน กาเรตพฺโพ ฯ นว ปณีตโภชนานิ วิญฺญาเปนฺโต ปน อิมินา สิกฺขาปเทน กาเรตพฺโพ ฯ ภิกฺขุนีนํ ปน เอตานิ ปาฏิเทสนียวตฺถูนิ โหนฺติ ฯ สูโปทนวิญฺญตฺติยํ อุภเยสํปิ เสขปณฺณตฺติทุกฺกฏเมว ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ จตุสฺสมุฏฺฐานํ กายโต จ กายวาจโต จ กายจิตฺตโต จ กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ กิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ ปณีตโภชนสิกฺขาปทํ นวมํ ฯ {๒๖๓} ทสมสิกฺขาปเท ฯ จตูสุ ปจฺจเยสุ อนฺตมโส ทนฺตกฏฺฐํปิ สพฺพํ ปํสุกูลเมว อสฺสาติ สพฺพปํสุกูลิโก ฯ โส กิร สุสาเน ฉฑฺฑิตภาชนเมว ปตฺตํ กตฺวา ตตฺถ ฉฑฺฑิตโจลเกเหว จีวรํ กตฺวา ตตฺถ ฉฑฺฑิตมญฺจปีฐกานิเยว คเหตฺวา ปริภุญฺชติ ฯ อยฺยโวสาฏิตกานีติ เอตฺถ อยฺยาติ วุจฺจนฺติ กาลกตา ปิติปิตามหา ฯ โวสาฏิตกานิ วุจฺจนฺติ เตสํ อตฺถาย สุสานาทีสุ ฉฑฺฑิตกานิ ขาทนียโภชนียานิ ฯ มนุสฺสา กิร กาลกเต ญาตเก อุทฺทิสฺส ยนฺเตสํ สชีวกาเล ปิยํ โหติ ตํ เอเตสุ สุสานาทีสุ ปิณฺฑปิณฺฑํ กตฺวา ญาตกา โน ปริภุญฺชนฺตูติ ฐเปนฺติ ฯ โส ภิกฺขุ ตํ คเหตฺวา ภุญฺชติ อญฺญํ ปณีตํปิ ทิยฺยมานํ น อิจฺฉติ ฯ เตน วุตฺตํ สุสาเนปิ รุกฺขมูเลปิ อุมฺมาเรปิ อยฺยโวสาฏิตกานิ สามํ คเหตฺวา ปริภุญฺชตีติ ฯ เถโรติ ถิโร ฆนพทฺโธ ฯ วทฺธโรติ ถูโล ๑- ฯ ถูโล จ ฆนสรีโร จายํ ภิกฺขูติ @เชิงอรรถ: ๑. วธโรติ ฆาตโกติ อมฺหากํ มติ. ปาลิยํ วธโรติ ทิสฺสติ.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๒๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=426&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8985&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8985&modeTY=2&pagebreak=1#p426
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๒๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]