บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๔๕๓.
ตีเร อุสฺสาเทนฺโต วา นาวาย กีฬติ ทุกฺกฏํ ฯ หตฺเถน วาติ อาทีสุปิ ปโยเค ปโยเค ทุกฺกฏํ ฯ เกจิ หตฺเถน อุทเก ขิตฺตาย กฐลาย ปตนุปฺปตนวาเรสุ ทุกฺกฏนฺติ วทนฺติ ตํ น คเหตพฺพํ ฯ ตตฺถ หิ เอกปฺปโยคตฺตา เอกเมว ทุกฺกฏํ ฯ อปิจ อุปริโคปฺผเก วุตฺตานิ อุมฺมุชฺชนาทีนิ ฐเปตฺวา อญฺเญน เยนเกนจิ อากาเรน อุทกํ โอตริตฺวา วา อโนตริตฺวา วา ยตฺถ กตฺถจิ ฐิตํ อุทกํ อนฺตมโส พินฺทุํ คเหตฺวา ขิปนกีฬายปิ กีฬนฺตสฺส ทุกฺกฏเมว ฯ อตฺถโชตกํ ปน อกฺขรํ ลิขิตุํ วฏฺฏติ ฯ อยเมตฺถ วินิจฺฉโย ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ปฐมปาราชิกสมุฏฺฐานํ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ หสฺสธมฺมสิกฺขาปทํ ตติยํ ฯ {๓๔๒} จตุตฺถสิกฺขาปเท ฯ กถายํ นสฺเสยฺยาติ กถํ อยํ ธมฺโม ตนฺติ ปเวณิ นสฺเสยฺย ฯ ตํ วา น สิกฺขิตุกาโมติ เยน ปญฺญตฺเตน วุจฺจติ ตํ ปญฺญตฺตํ น สิกฺขิตุกาโม ฯ อปฺปญฺญตฺเตนาติ สุตฺเต วา อภิธมฺเม วา อาคเตน ฯ {๓๔๔} เอวํ อมฺหากํ อาจริยานํ อุคฺคโหติ เอตฺถ คารยฺโห อาจริยุคฺคโห น คเหตพฺโพ ฯ ปเวณิยา อาคโต อาจริยุคฺคโหว คเหตพฺโพ ฯ กุรุนฺทิยํ โลกวชฺเช อาจริยุคฺคโห น วฏฺฏติ ปณฺณตฺติวชฺเช ปน วฏฺฏตีติ วุตฺตํ ฯ มหาปจฺจริยํ สุตฺตํ สุตฺตานุโลมํ จ อุคฺคหิตกานํเยว อาจริยานํ อุคฺคโห ปมาณํ อชานนฺตานํ กถา อปฺปมาณนฺติ วุตฺตํ ฯ ตํ สพฺพํ ปเวณิยา อาคเต สโมธานํ คจฺฉติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ ติสมุฏฺฐานํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๕๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=453&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=9554&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=9554&modeTY=2&pagebreak=1#p453
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๕๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]