อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๖๐.

ติสมุฏฺานํ กิริยา สญฺาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ อุกฺโกฏนสิกฺขาปทํ ตติยํ ฯ {๓๙๙} จตุตฺถสิกฺขาปเท ฯ ทุฏฺุลฺลา นาม อาปตฺตีติ เอตฺถ จตฺตาริ ปาราชิกานิ อตฺถุทฺธารวเสน ทสฺสิตานิ สงฺฆาทิเสสาปตฺติ ปน อธิปฺเปตา ฯ ตํ ฉาเทนฺตสฺส ปาจิตฺติยํ ฯ ธุรํ นิกฺขิตฺตมตฺเตติ ธุเร นิกฺขิตฺตมตฺเต ฯ สเจปิ ธุรํ นิกฺขิปิตฺวา ปจฺฉา อาโรเจติ น รกฺขติ ฯ ธุรํ นิกฺขิตฺตมตฺเตเยว ปาจิตฺติยนฺติ วุตฺตํ โหติ ฯ สเจ ปน เอวํ ธุรํ นิกฺขิปิตฺวา ปฏิจฺฉาทนตฺถเมว อญฺสฺส อาโรเจติ โสปิ อญฺสฺสาติ เอเตนูปาเยน สมณสตํปิ สมณสหสฺสํปิ อาปตฺตึ อาปชฺชติเยว ยาว โกฏิ น ฉิชฺชติ ฯ กทา ปน โกฏิ ฉิชฺชตีติ ฯ มหาสุมตฺเถโร ตาว วทติ อาปตฺตึ อาปนฺโน เอกสฺส อาโรเจติ โส ปฏินิวตฺติตฺวา ตสฺเสว อาโรเจติ เอวํ โกฏิ ฉิชฺชตีติ ฯ มหาปทุมตฺเถโร ปนาห อยํ หิ วตฺถุปุคฺคโลเยว อาปตฺตึ อาปนฺโน ปน เอกสฺส ภิกฺขุโน อาโรเจติ อยํ อญฺสฺส อาโรเจติ โส ปฏินิวตฺติตฺวา เยนสฺส อาโรจิตํ ตสฺเสว อาโรเจติ เอวํ ตติเยน ปุคฺคเลน ทุติยสฺส อาโรจิเต โกฏิ ฉินฺนา โหตีติ ฯ {๔๐๐} อทุฏฺุลฺลํ อาปตฺตินฺติ อวเสเส ปญฺจาปตฺติกฺขนฺเธ ฯ อนุปสมฺปนฺนสฺส ทุฏฺุลฺลํ วา อทุฏฺุลฺลํ วา อชฺฌาจารนฺติ เอตฺถ อนุปสมฺปนฺนสฺส สุกฺกวิสฏฺิ จ กายสํสคฺโค จาติ อยํ ทุฏฺุลฺลอชฺฌาจาโร นาม ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ ธุรนิกฺเขปสมุฏฺานํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๖๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=460&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=9699&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=9699&pagebreak=1#p460