อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๘๖.

เสยฺยถาปิ ปุราณสิโกฏฺโติ ยถา นาม ปุราณจมฺมกาโรติ อตฺโถ ฯ ยถา หิ ปุราณจมฺมกาโร จมฺมํ วิตฺถตํ กริสฺสามีติ อิโตจีโตจ สมญฺฉติ นิกฺกฑฺฒติ เอวํ โสปิ ตํ นิสีทนํ ฯ เตน ตํ ภควา เอวมาห ฯ นิสีทนนฺนาม สทสํ วุจฺจตีติ สนฺถตสทิสํ สนฺถริตฺวา เอกสฺมึ อนฺเต สุคตวิทตฺถิยา วิทตฺถิมตฺเต ปเทเส ทฺวีสุ าเนสุ ผาเลตฺวา ติสฺโส ทสา กริยนฺติ ตาหิ ทสาหิ สทสนฺนาม วุจฺจติ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺานํ ฯ นิสีทนสิกฺขาปทํ สตฺตมํ ฯ {๕๓๗} อฏฺมสิกฺขาปเท ฯ กณฺฑุปฏิจฺฉาที อนุญฺาตา โหตีติ กตฺถ อนุญฺาตา ฯ จีวรกฺขนฺธเก เวฬฏฺสีสวตฺถุสฺมึ ฯ วุตฺตญฺหิ ตตฺถ อนุชานามิ ภิกฺขเว ยสฺส กณฺฑุ วา ปิฬกา วา อสฺสาโว วา ถูลกจฺโฉ วา อาพาโธ กณฺฑุปฏิจฺฉาทินฺติ ^๑- ฯ {๕๓๙} ยสฺส อโธนาภิ อพฺภชานุมณฺฑลนฺติ ยสฺส ภิกฺขุโน นาภิยา เหฏฺา ชานุมณฺฑลานํ อุปริ ฯ กณฺฑูติ กจฺฉุ ฯ ปิฬกาติ โลหิตคณฺฑิกา สุขุมปิฬกา ฯ อสฺสาโวติ อริสภคนฺทรมธุเมหาทีนํ วเสน อสุจิปคฺฆรณํ ฯ ถูลกจฺโฉ วา อาพาโธติ มหาปิฬกาพาโธ วุจฺจติ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺานํ ฯ กณฺฑุปฏิจฺฉาทีสิกฺขาปทํ อฏฺมํ ฯ {๕๔๒} นวมสิกฺขาปเท ฯ วสฺสิกสาฏิกา อนุญฺาตา โหตีติ กตฺถ อนุญฺาตา ฯ จีวรกฺขนฺธเก วิสาขาวตฺถุสฺมึ ฯ วุตฺตํ หิ ตตฺถ อนุชานามิ ภิกฺขเว วสฺสิกสาฏิกนฺติ ^๒- ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ @เชิงอรรถ: ^๑. ^๒. วิ. มหาวคฺค. ๕/๒๑๗. ๒๑๔.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๘๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=486&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10253&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10253&pagebreak=1#p486