อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๖.

{๘๑๐} ปญฺจเม ฯ อติคมฺภีรํ อุทกสุทฺธิกํ อาทียตีติ อติอนฺโต ปเวเสตฺวา อุทกโธวนํ กุรุมานา ฯ {๘๑๒} เกสคฺคมตฺตํปิ อติกฺกาเมตีติ วิตฺถารโต ตติยํ วา จตุตฺถํ วา องฺคุลึ คมฺภีรโต ทฺวินฺนํ ปพฺพานํ อุปริ เกสคฺคมตฺตํปิ ปเวเสนฺติยา ปาจิตฺติยนฺติ อตฺโถ ฯ วุตฺตํ เหตํ มหาปจฺจริยํ เอกจฺจิสฺสา องฺคุลิยา ตีณิ ปพฺพานิ อาทาตุํ น ลภติ ติณฺณํ วา จตุนฺนํ วา เอกํปิ ปพฺพํ อาทาตุํ น ลภตีติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ สมุฏฺฐานาทีนิปิ ตลฆาฏเก วุตฺตสทิสาเนวาติ ฯ ปญฺจมสิกฺขาปทํ ฯ {๘๑๕} ฉฏฺเฐ ฯ ภตฺตวิสฺสคฺคนฺติ ภตฺตกิจฺจํ ฯ ปานีเยน จ วิธูปเนน จ อุปติฏฺฐิตฺวาติ เอเกน หตฺเถน ปานียถาลกํ เอเกน วีชนึ คเหตฺวา วีชมานา สมีเป ฐตฺวาติ อตฺโถ ฯ อจฺจาวทตีติ ปุพฺเพปิ ตุมฺเห เอวํ ภุญฺชถ อหํ เอวํ อุปฏฺฐานํ กโรมีติ ปพฺพชิตจาริตฺตํ อติกฺกมิตฺวา เคหสิตกถํ กเถตีติ อตฺโถ ฯ {๘๑๗} ยงฺกิญฺจิ ปานียนฺติ สุทฺธอุทกํ วา โหตุ ตกฺกทธิมธุรสขีราทีนํ วา อญฺญตรํ ฯ ยากาจิ วีชนีติ อนฺตมโส จีวรกณฺโณปิ ฯ หตฺถปาเส ติฏฺฐติ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺสาติ อิธ ฐานปจฺจยาว ปาจิตฺติยํ วุตฺตํ ฯ ปหารปจฺจยา ปน ขนฺธเก ทุกฺกฏํ ปญฺญตฺตํ ฯ {๘๑๙} เทติ ทาเปตีติ ปานียํ วา สูปาทึ วา อิมํ ปิวถ อิมินา ภุญฺชถาติ เทติ ฯ ตาลวณฺฏํ อิมินา วีชนฺโต ภุญฺชาติ เทติ ฯ อญฺเญน วา อุภยํปิ ทาเปติ อนาปตฺติ ฯ อนุปสมฺปนฺนํ อาณาเปตีติ อุปติฏฺฐาปนตฺถํ สามเณรึ อาณาเปติ อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ เอฬกโลมสมุฏฺฐานํ กิริยา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=536&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11280&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11280&modeTY=2&pagebreak=1#p536